بررسی فرضیه سلطه مالی بر سیاست های پولی ایران

سلطه مالی از اجرای موثر سیاست پولی با هدفگذاری کنترل تورم جلوگیری می کند یا به عبارتی آن زمان که سلطه مالی وجود دارد، اهداف متضاد بین مقامات پولی و مالی اغلب به انصراف بانک مرکزی از تلاش برای دستیابی به ثبات قیمت ها منجر می شود. اقتصاد هایی که سلطه نفتی دارند ( وضعیتی که صادرات زیاد نفت شاخص های اصلی اقتصاد کلان را تحت تاثیر قرار می دهد) نیز ممکن است دچار سلطه مالی باشند. اما در این کشورها، شاخص های متداول بکار رفته برای اندازه گیری حضور سلطه مالی ( برای مثال: تراز مالی سراسری، تغییرات بدهی دولت) ممکن است در دادن علامت مناسب شکست بخورد یا به عبارتی سلطه مالی ممکن است حتی با وجود مازاد مالی و سطح نسبتا پایین بدهی بخش عمومی وجود داشته باشد. اهداف اصلی این تحقیق شامل دو قسمت است که عبارتند از : 1) با مرور ادبیات موجود، ارائه ساختار مناسب برای تشخیص و تحلیل سلطه مالی در کشورهای صادرکننده نفت 2) بررسی اعتبار فرض سلطه مالی مبتنی بر ساختار ارائه شده برای ایران. در این پژوهش همچنین اثرات اقتصاد کلان بالقوه ناشی از پدیده سلطه نفتی، بخصوص ارتباط بین شاخص قیمت ها و پایه پولی بررسی گردیده است. مدل های خودرگرسیون برداری (var) و تصحیح خطا (vecm) برای تحلیل تجربی استفاده شده است. نتایج کلی استخراج شده از خروجی هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت اعتبار فرضیه سلطه مالی را طی دوره 1352 تا 1387 تایید می کند.