بررسی شعر اعتراض در دیوان بشار بن برد و دعبل بن علی الخزاعی
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سمنان - دانشکده علوم انسانی
- نویسنده شیما شریفی
- استاد راهنما سید محمد موسوی بفروئی یداله شکری
- سال انتشار 1392
چکیده
چکیده: موضوع این پایان نامه بررسی شعر اعتراض در دواوین شعری بشار بن برد و دعبل خزاعی می باشد. برای بررسی هر چه بهتر، این پایان نامه به پنج فصل تقسیم شده است. در فصل اول کلیات تحقیق بیان گردیده است. سپس در ابتدای فصل دوم به توضیح ادبیات متعهد و زیرمجموعه های آن، بیان شعر متعهد، موراد اعتراضی و شیوه ی بیان این گونه اشعار در دوره ی عباسی پرداخته شده است؛ زیرا بشار بن برد و دعبل خزاعی که اشعار اعتراض آمیز آن ها در این تحقیق مورد بررسی واقع شده در دوره ی عباسی زندگی می نمودند. در فصل سوم نیز ویژگی ها و شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی حاکم بر دوره ی عباسی و جنبش هایی که در این دوره صورت گرفته بود، بیان گردیده؛ البته به شرح حال و سیر زندگی این دو شاعر نیز پرداخته شده است. فصل چهارم که در برگیرنده ی محتوای اصلی این پژوهش است، شامل اشعار اعتراضی این دو شاعر می باشد. هر کدام از این دو شاعر در زمینه ی خاصی اشعار اعتراض آمیز داشته اند. بشار شاعری روشندل بود که نسبت به شرایط حاکم بر محیط پیرامونش معترض بود و به شکوه و شکایت می پرداخت و اما دعبل شاعر اهل بیت بود که به سبب حبّ به اهل بیت و دیدن مصائب وارده به ایشان، به بیان اعتراض به حکّام وقت می پرداخت. لذا مناسب است تا از طریق مقابله اشعار این دو شاعر سطح تفاوت ها و تشابهات آن ها به دست آید. باشد که در شناخت هر چه بهتر و بیشتر ابعاد شخصیتی آنان مفید واقع گردد.
منابع مشابه
تصویرهای دیداری در شعر بشار بن برد
بشار بن برد شاعر نابینای دوره ی عباسی است که علی رغم محدودیت حسی خود توانسته، توصیفات بدیعی مبتنی بر حس بینایی ارائه کند و به وصف پدیده های دیداری و رنگ و شکل آن ها بپردازد. با مطالعه شعر شاعر، آنچه شگفتی خواننده را برمی انگیزد، این است که «وی با وجود آنکه هرگز نور را درک نکرده و نابینایی مادرزاد بوده، چگونه توانسته به بیان تصاویر دیداری در قصاید خود بپردازد؟». نگارنده در راستای پاسخ به سوال مذ...
15 صفحه اولمقایسه تطبیقی هجو در زبان عربی و فارسی(با تأکید بر شعر بشار بن برد)
هَجو در ادبیات، شعر یا نثری است که ضدِّ مدح باشد و برای مقاصد شخصی به‌کار رود. لحنی گزنده، صریح و گاه توهین‌آمیز دارد؛ اما اگر برای بیان دردهای اجتماعی- سیاسی به کار رود، با زبانی ملایم‌تر سروده می‌شود. هجو بر پایه نقد گزنده و دردانگیز بنا می‌شود و گاهی به سر حدّ دشنام یا ریشخند مسخره‌آمیز و دردآور می‌انجامد؛ هرگونه تکیه و تأکید بر زشتی‌های وجودِ یک چیز- خواه به ادعا و خواه به حقیقت- هجو است. هجویه ...
متن کاملعوامل پیدایی هجا در نزد بشار بن برد
«فن هجا» از فنون شعری است که به‌طور خودانگیخته یا غیرخودانگیخته، برای آرامش آشفتگی‌های درونی شاعر همراه با رنجش مهجوّ از وجود وی برمی‌خیزد. بدون شک در شکل‌گیری این نوع از شعر، عامل یا عواملی دخالت دارد، همان‌گونه که در جهت‌گیری شاعران به سوی نوع معیّنی از شعر، انگیزه‌ها یا عللی دخیل است. این مقاله تلاش دارد این عوامل را در دو دستة بیرونی و درونی بررسی نماید. در قسمت نخست به بررسی ریشه‌های هجوگرا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سمنان - دانشکده علوم انسانی
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023