بررسی رابطه ی ساده و تعدیلگر سبکهای دلبستگی اجتنابی و اضطرابی، تعهد دینی با صمیمیت زناشویی در والدی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرکرد

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی ساده و تعدیل گر سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی، تعهد دینی با صمیمیت زناشویی در والدین دانش آموزان مدارس ابتدائی شهرکرد می باشد. جامعه ی آماری همه ی والدین دانش آموزان مدارس ابتدائی شهرکرد بودند که از بین آن ها 300 نفر (150 مرد ؛ 150 زن) با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس سبک های دلبستگی- فرم کوتاه (ecr-s)، پرسشنامه ی تعهد دینی (rci-10) و پرسشنامه ی صمیمیت زناشویی می باشند. این ابزارها از روایی و پایایی بالایی در پژوهش حاضر برخوردار بودند. تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار spss 16 انجام گرفت. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش همبستگی ساده و رگرسیون تعدیل گر استفاده شد. نتایج نشان داد که هم در زنان و هم در مردان بین سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با صمیمیت زناشویی رابطه ی منفی و بین تعهد دینی و صمیمیت زناشویی رابطه ی مثبت وجود دارد. همچنین بررسی نتایج رگرسیون تعدیل گر نشان داد که تعهد دینی رابطه ی سبک دلبستگی اجتنابی و صمیمیت زناشویی در زنان و مردان را تعدیل می کند، اما تعهد دینی رابطه ی سبک دلبستگی اضطرابی و صمیمیت زناشویی را تعدیل نمی کند