طراحی و کنترل میدان هلیواستات یک نیروگاه دریافت کننده مرکزی و بهینه سازی آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک

نیروگاه های خورشیدی دریافت کننده مرکزی از مهمترین انواع نیروگا ه های گرمایی -خورشیدی هستند که به دلیل امکان رسیدن به دماهای بالا و بازده حرارتی خوب، مورد توجه قرار گرفته اند. در این نوع نیروگاه ها، تعداد زیادی آینه که به آن ها هلیواستات گفته می شود و به طور جداگانه کنترل می شوند، نور خورشید را منعکس کرده و بر روی یک دریافت کننده مرکزی که در بالای یک برج مستقر است متمرکز می نمایند. از آنجا که میدان هلیواستات بخش اعظم هزینه ساخت چنین نیروگاهی را در بر دارد، طراحی بهینه میدان و در نتیجه بررسی عوامل موثر بر آن بسیار مهم می باشد. در این پژوهش، ابتدا زوایای مشخصه پانل های خورشیدی جهت دریافت بیشترین تشعشع خورشید در شهرهای مختلف ایران بدست خواهد آمد. سپس زوایای مشخصه هلیواستات ها جهت کنترل آنها تعیین خواهد گردید. در ادامه طراحی میدان هلیواستات برای کرمان برای توان حرارتی ثابت انجام خواهد گرفت و تأثیر عوامل مختلف بر عملکرد میدان هلیواستات بررسی خواهد شد. در انتها با استفاده از الگوریتم ژنتیک، پارامترهای بهینه یابی مشخص شده و مقدار بیشینه تابع هدف که بازده کل میدان می باشد محاسبه خواهد شد.