بررسی سبک شناسانه ی اقتفاهای آذربیگدلی از غزلیات سعدی

در دوره ی بازگشتِ ادبی ؛ گروهی از شاعران ، از ابتذالی که در سبک هندی به وجود آمده بود روی گردان شدندو به منظوراحیای زبان وشعرپارسی که به زعم آنان و بسیاری ازسخنوران به انحطاط و رکود گراییده بود؛ اشعار خویش را به سبک قدما و به ویژه شاعران شاخص سبک خراسانی وعراقی سرودند .در این جرگه، آذربیگدلی که ازشاعران برجسته ی این دوره ی ادبی است در سرودن غزلیّات خویش از شیوه ی شاعران سبک عراقی و به طور اخصّ ازشیوه ی غزل پردازی سعدی پیروی نموده است . آذربه دلیل آشنایی با علوم بلاغی و تتبّع درآثار قُدما توانسته است ذهن و زبان خودش را به این شاعر بزرگ نزدیک کند و به همین منظورنیز کوشیده است که ازلحاظ فرم و مضمون چند غزل مانند سعدی بسراید و بر او نظیره بنویسد وبه خوبی از عهده ی این کار برآید. آذر مانند دیگر هنرمندان ممتاز و برجسته نظم فارسی، بیشترین اوزان فارسی را به کارگرفته و وزن شعر را هماهنگ و متناسب با مضمون آن برگزیده و شعررا با موسیقی درهم آمیخته است. نظر به اینکه تاکنون در مورد تأثیر پذیری آذر از سعدی ، هیچگونه پژوهشی انجام نشده ، جستار حاضربه بررسی سبک شناسانه اقتفاهای آذر بیگدلی از غزلیات سعدی درسه حیطه ی: ادبی ، زبانی وفکری پرداخته است. این پژوهش دارای چهار فصل است که عبارتند از: 1) کلیات پژوهش 2) زندگینامه آذربیگدلی 3) بررسی سبک شناسانه غزلیات اقتفایی آذربیگدلی ازسعدی 4 ) نتیجه گیری. دراین تحقیق مباحثی درباره ی سبک وسبک شناسی دوره ی بازگشت ادبی وزندگی نامه آذربیگدلی وهمچنین توفیقاتی که از شیوه ی غزل پردازی سعدی به دست آورده است ، ارائه خواهد شد. از مقایسه آماری غزلیات سعدی و آذر این نتیجه به دست آمدکه آرایه های تناسب، تضاد ، تکرار کلمات ، استعاره و مَجاز در غزل آذربیشتراز غزل سعدی به کاررفته است درحالی که بسامد آرایه ی جناس ، ایهام و کنایه درغزلیات سعدی بیشتراز غزلیات آذر است. آذر با به کار گیری واژگان مناسب و با انتخاب اوزان و مضامین هماهنگ توانسته است زبان و فکر خود را به سعدی نزدیک کند.