اثر ویتامین e و سلنیوم تزریقی بر جذب ایمونوگلبولین های آغوز، برخی متابولیت های خونی، عملکرد و شاخص های رشد گوساله ها

این مطالعه به منظور بررسی اثر ویتامین e و سلنیوم تزریقی بر جذب ایمونوگلبولین¬های آغوز، برخی متابولیت های خونی، عملکرد و شاخص های رشد گوساله ها انجام شد. در این پژوهش تعداد 15 رأس گوساله ماده هولشتاین با میانگین وزن تولد 8/6± 55/39 کیلوگرم بلافاصله بعد از تولد به-طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تیمار 1 (شاهد) : تزریق عضلانی14/0 میلی¬لیتر نرمال سالین به ازای هر کیلو¬گرم وزن بدن قبل از خوردن آغوز، تیمار 2 و 3 به ترتیب تزریق عضلانی 07/0 یا 14/0 میلی¬لیتر سلنوفرول (هر میلی¬لیتر حاوی 5/0 میلی¬گرم سلنیوم به شکل سدیم سلنیت و 50 میلی¬گرم ویتامین e) به ازای هر کیلو¬گرم وزن بدن بعد از تولد و قبل از خوردن آغوز. نمونه¬گیری خون بلافاصله بعد از تولد (قبل از خوردن آغوز) و در روزهای3، 14 و 28 از ورید وداج صورت گرفت. غلظت ایمونوگلبولین g (igg) سرم خون با روش الایزا اندازه¬گیری شد. وزن و شاخص-های اسکلتی رشد در زمان تولد و هر هفته تا سن 4 هفتگی اندازه¬گیری شد. ضریب روانی مدفوع به-صورت روزانه بررسی شد. میانگین میزان گلبول¬های سفید و قرمز، هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین متوسط سلولی، غلظت هموگلوبین متوسط سلولی، هموگلوبین، توتال پروتئین، روزهای درمانی و شاخص¬های اسکلتی رشد بین تیمارها تفاوت معنی¬دار نداشت (05/0p). افزایش وزن هفتگی در تیمار 3 نسبت به تیمار شاهد در هفته سوم به¬طور معنی¬داری بالاتر بود. نتایج حاصل از شمارش افتراقی گلبول¬های سفید در تحقیق نشان داد تعداد نوتروفیل¬ها در 14 روزگی به¬طور معنی¬داری در گروه شاهد نسبت به تیمار 2 پایین¬تر بود (05/0>p). براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق می¬توان اظهار داشت که تزریق e سلنیوم در روز تولد گوساله¬ها تأثیر معنی¬داری بر جذب igg آغوز نداشت.