ارزیابی عوامل و زمینه های شکل گیری دولت محلی با نگرش سیستمی (مطالعه موردی: کشور ایران)

امروزه دولت محلی به واقعیتی انکار ناپذیر و ضرورتی رو به گسترش در جهان تبدیل شده است به طوری که گرایش فزاینده ای به اجرای سیاستهای تمرکز زدایی در بیشتر کشورهای دنیا مشاهده میشود و حکومت ها ناگزیر از ایجاد و به رسمیت شناختن سازمان ها و نهاد های سطح محلی به عنوان جزء ساختاری حکومت هستند. چهار بعد سیاسی- قانونی، اجتماعی- فرهنگی، جغرافیایی و اقتصادی- مالی در پژوهش های مختلف به عنوان ابعاد دولت محلی معرفی شده اند. در این پژوهش تلاش شده است تا مهمترین عوامل و زمینه های شکل گیری دولت محلی در ایران با استفاده از روش سیستمی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. به منظور مشخص شدن روابط علی و معلولی هر یک از عوامل چهار گانه با یکدیگر و با سیستم کلی از نرم افزار vensim جهت مدلسازی استفاده شده است. این تحقیق کاربردی و از دسته تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. روش این تحقیق به صورت ترکیبی دو مرحله ای می باشد. در ابتدا توسط مطالعات میدانی پرسش نامه و با آنالیز توصیفی و استنباطی داده ها با استفاده از نر افزار spss درجه تأثیر عوامل حیاتی تأثیرگذار بر شکل گیری دولت محلی مشخص شد. سپس با استفاده از t تک نمونه و به ارزیابی میزان تأثیر ابعاد چهارگانه پرداخته شد ومیزان تأثیر هر یک از ابعاد برای شکل گیری دولت محلی مورد ارزیابی قرارگرفته است. در ادامه با استفاده از آزمون فریدمن به اولویت بندی میزان تأثیر هر یک از ابعاد چهارگانه و رتبه بندی میزان تأثیر این ابعاد و عوامل مربوط به هر بعد پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که هر کدام از ابعاد یاد شده به صورت یک زیر سیستم عمل می کنند و شکل گیری موفق دولت محلی در ایران در گرو ارتباط پویا بین هر چهار زیر سیستم یاده شده و تقویت آنها است .علاوه بر این، بعد سیاسی- قانونی از میان ابعاد یاد شده تاثیر بیشتری در شکل گیری دولت محلی در ایران دارد. در مجموع وضعیت فعلی عوامل کلیدی در ایران برای شکل گیری دولت محلی مناسب ارزیابی شده است.