بررسی درهمتنیدگی در سیستم های کوانتمی

مقدماتی از مکانیک کوانتم و ابزارهای ریاضی بیان می شود که به عنوان پیش نیازی برای مطالعات بعدی استفاده می شود. سپس درهمتنیدگی، همبستگی کوانتمی و کلاسیکی معرفی می شود. در ادامه بعضی از معیارها و مقیاس های درهمتنیدگی معرفی و با یکدیگر مقایسه می شود. همبستگی کلاسیکی و کوانتمی و مقایسه آنها با درهمتنیدگی موضوع دیگری است که به آن پرداخته خواهد شد. بخش اصلی این رساله مربوط به تحول زمانی درهمتنیدگی، همبستگی کلاسیکی و کوانتمی است. به عنوان یک نتیجه از این مطالعات نشان داده خواهد شد که همبستگی کلاسیکی و کوانتمی در طی زمان در یک زنجیره دو کیوبیتی تحت هامیلتونی هایزنبرگ و برهمکنش با محیط پایدارتر از درهمتنیدگی هستند. در بخش دیگر تحول زمانی درهمتنیدگی و متوسط وفاداری کانال را در انتقال کوانتمی برای یک زنجیره دو کیوبیتی که با محیط برهمکنش می کنند، به صورت عددی و تحلیلی محاسبه خواهند شد. همچنین نشان داده خواهد شد که برای مقادیر مشخصی از درهمتنیدگی، انتقال کوانتمی با کیفیتی بهتر از هر کانال کلاسیکی صورت می گیرد. همچنین تحول زمانی درهمتنیدگی برای یک سیستم بس ذره ای تحت هامیلتونی آیزینگ و هامیلتونی اختلال محاسبه می شود. در آنجا نشان داده می شود که با استفاده از این هامیلتونی سیستم هایی که در ابتدا جدایی پذیر هستند، در طی زمان درهمتنیده می شوند.