اثر تزریق‏های درون ماهیچه‏ای دگزامتازون بر عملکرد و برخی فراسنجه‏های خونی بره‏های پرواری

آزمایشی به منظور بررسی اثر تزریق‏های درون ماهیچه‏ای دگزامتازون بر عملکرد و برخی فراسنجه‏های خونی بره‏های پرواری با تعداد 21 راس بره نژاد دالاق (4 تا 6 ماهه) در قالب طرح‏ کاملاً تصادفی با 3 تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تزریق درون ماهیچه‏ای دوز صفر (شاهد)، یک میلی گرم در روز (دوز پائین) و دو میلی گرم در روز گروه (دوز بالا) بود که سه بار در هفته بعد از هر وعده غذایی صبح و به مدت 5 هفته متوالی انجام شد. مصرف خوراک و تغییرات وزن به صورت هفتگی اندازه گیری شد. نمونه های خون به صورت هفتگی از سیاهرگ گردنی گرفته شد و برای بررسی متابولیت های خون استفاده شد. نتایج آزمایش نشان داد که تزریق دگزامتازون بر مصرف خوراک بره ها اثر معنی‏دار داشت (05/0>p)، به طوری که بیشترین و کمترین مصرف به ترتیب در گروه دوز یک و گروه دوز دو مشاهده شد. تزریق دوز دو دگزامتازون باعث کاهش معنی دار میانگین افزایش وزن روزانه بره ها نسبت به دو گروه تیماری دیگر شد. تزریق دگزامتازون اثر معنی‏دار بر ضریب تبدیل غذایی بره ها طی پنج هفته آزمایش داشت (05/0>p)، کمترین ضریب در گروه شاهد و بیشترین در گروه دوز یک بود. تزریق‏های دگزامتازون اثر معنی‏دار بر غلظت گلوکز و تری گلیسریدهای خون داشت (05/0>p) ولی تفاوت معنی دار در غلظت پروتئین تام خون مشاهده نشد. همچنین، تزریق دگزامتازون باعث کاهش معنی دار غلظت هورمون های تیروکسین، تری یدوتیرونین و کورتیزول خون شد (05/0>p). تزریق‏ دگزامتازون باعث افزایش معنی دار دمای رکتوم بره ها در سه هفته پایانی شد (05/0>p) ولی تزریق‏ دگزامتازون بر دمای اسکرتوم بره ها باعث کاهش معنی دار آن در دو هفته ابتدایی بود. به طور کلی نتایج نشان داد که تزریق دوز پایین دگزامتازون باعث افزایش مصرف خوراک شد ولی نتوانست عملکرد رشد بهتری ایجاد کند. همچنین، تزریق دگزامتازون باعث کاهش غلظت هورمون های تیروکسین، تری یدوتیرونین و کورتیزول خون و همچنین تغییر دمای رکتوم و اسکرتوم بره ها شد.