شناسایی جدایه های پکتوباکتریوم عامل پوسیدگی نرم سیب زمینی در استان اردبیل و بررسی مقدماتی تاثیر اسیدسالسیلیک در القای مقاومت به آنها در سیب زمینی

سیب¬زمینی از گیاهان زراعی مهم در ایران است و استان اردبیل از نظر تولید در کشور رتبه دوم را داراست. از بیماری¬های مهم باکتریایی سیب¬زمینی که باعث کاهش راندمان تولید می¬شود پوسیدگی ¬نرم سیب¬زمینی است. این بیماری پراکنش جهانی داردو از شایع¬ترین و مخربتربن بیماری¬های باکتریایی به ویژه در شرایط انبار و حمل و نقل می¬باشد. در این بررسی 33 جدایه از مناطق عمده سیب¬زمینی کاری استان اردبیل جمع آوری و در محیط-های کشت nutrient agar و eosin methylene blue (emb) عامل بیماری جداسازی و به همراه شش جدایه استاندارد مورد بررسی قرار گرفت. براساس خصوصیات فنوتیپی جدایه¬ها شامل گرم منفی، بی¬هوازی اختیاری بودن، فسفاتاز، آرجینین دهیدرولاز، حساسیت به اریترومایسین و اندول منفی، استفاده از قندهای لاکتوز، ملی بیوز، رافینوز، آرابینوز، مانیتول و مایواینوزیتول و عدم استفاده از آلفا متیل گلوکوزید، آرابیتول، سوربیتول، مالونات و ترهالوز و همچنین تکثیر ژن پکتات¬لیاز با استفاده از آغازگرهای expccf/r و y1/y2 باکتری عامل بیماری pc شناسایی شد. تنوع ژنتیکی جدایه¬ها به روش مولکولی rep-pcr با آغازگر box-air مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل نشان داد که جدایه¬های pcمناطق مختلف استان از تنوع ژنتیکی برخوردارهستند. اثر تیمارهای مختلف اسید سالیسیلیک در سه غلظت 0/3، 0/6 و 0/9میلی¬مولار در بازدارندگی از پیشرفت بیماری در سه زمان قبل، بعد و همزمان با عامل بیماری در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. اندازه¬گیری شدت بیماری بعد از پنج روز نشان داد که تیمار غدد سیب¬زمینی با اسید سالیسیلیک در غلظت0/3 و 0/6 میلی¬مولار در کاهش شدت بیماری موثر است.