بررسی تاثیر روش های آماده سازی کانال های تیپ ii با فایل چرخشی پروتیپر بر میزان تغییر شکل کانال در بلوک های رزینی

آماده سازی مکانیکی کانال یکی از مراحل مهم و مؤثر در موفقیت درمان ریشه می باشد .حفظ شکل و آناتومی اولیه کانال در حین آماده سازی که منجر به حداقل جابجایی و تغییر شکل کانال شود از مراحل مهم و اساسی در آماده سازی مکانیکی کانال می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان تغییر شکل کانال های نوع ii با استفاده از دو تکنیک آماده سازی متفاوت توسط فایل چرخشی پرو تیپر می باشد. تعداد 60 عدد بلوک رزینی که در آنها کانال های نوع ii شبیه سازی شده انتخاب و به طور اتفاقی به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند. سپس با استفاده از استریومیکروسکوپ از سه سطح مورد نظر (دو مقطع طولی ویک مقطع عرضی )بلوک ها تصاویر اولیه تهیه شد. در گروه اول کانال مستقیم تر بعنوان کانال اصلی در نظر گرفته شد و تا طول کار کرد اینسترومنت شد .کانال دوم نیز تا محل اتصال دو کانال اینسترومنت گردید. در گروه دوم هر دو کانال تا طول کار کرد اینسترومنت شدند. سپس مجدداً تصاویر نهایی از نمونه ها در شرایط و موقعیت یکسان تهیه شد و تصاویر اولیه و نهایی روی هم سوپرایمپوز شدند. میزان جابه جایی و مرکزگرایی و سایر متغیرهای مورد نظر در مقطع عرضی و در مقطع طولی در ناحیه آپکس و 3و 5 میلی متری تا آپکس اندازه گیری شدند. جهت آنالیز آماری از نرم افزار spss11.5 و آزمون تی مستقل و من ویتنی استفاده گردید. در مقطع طولی در بعد مزیو دیستالی، در فاصله 5 میلیمتری تا آپکس، میزان جابجایی (ترانسپورت) در گروه اول که کانال دوم تا محل اتصال دو کانال آماده سازی شده کمتر بوده است. همچنین در مقطع طولی بعد مزیو دیستالی ،در فاصله 3 میلی متری تا آپکس میزان تغییرات محیط در گروه اول کمتر از گروه دوم بوده است. در مقطع عرضی نیز تنها توزیع تغییرات مساحت در گروه اول کمتر از گروه دوم بود(p<0/5). در سایر موارد تفاوت معنی داری بین دو تکنیک استفاده شده وجود نداشت.(p>0/5 ) با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت استفاده از روش اول آماده سازی کانال های نوع ii که در آن یکی از کانال ها تا آپکس و دیگری تا محل اتصال دو کانال آماده سازی می شود تغییرات کمتری در شکل نهایی کانال بعد از آماده سازی ایجاد می کند و احتمال ایجاد خطای حین کار کمتری وجود دارد.