مکانیابی مناطق بالقوه تغذیه آب زیرزمینی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور (مطالعه موردی: شهرستان سمنان)

یکی از مهمترین استراتژی های مدیریت منابع آب در مناطق خشک، مدیریت تغذیه آبخوان ها می باشد. تعیین نقاط با پتانسیل تغذیه آب زیرزمینی اغلب نیاز به حجم بالایی از اطلاعات فضایی و معیار دارد. هدف از این مطالعه تعیین مناطق بالقوه تغذیه آب زیرزمینی در شهرستان سمنان با رویکرد تلفیقی ahp-gis می باشد. برای این منظور لایه های اطلاعاتی شیب، فاصله از شبکه آبراهه سطحی، رده خاک، اقلیم، پوشش سطحی، کاربری اراضی، سنگ شناسی و فاصله از گسل مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس روش ahp معیار ژئومورفولوژی با وزن نسبی 62/0 و شاخص سنگ شناسی با وزن نسبی 59/0 در مقایسه با دیگر معیار ها و شاخص ها در ارجحیت قرار دارند زیرا بیشترین وزن را به خود اختصاص داده اند. فاکتورها بدقت آنالیز و تلفیق شد تا نقشه پتانسیل آب زیرزمینی منطقه مورد مطالعه تهیه شود. در نهایت نقشه های موضوعی انتخاب شده تحت تابع raster calculator در محیط arcgis تلفیق گردید. ادغام نقشه های رتبه بندی شده با لحاظ وزن های به دست آمده در فرآیند ahp، محدوده مورد مطالعه را به پهنه هایی در غالب نامناسب، متوسط و مناسب تفکیک نموده است. نتایج نشان میدهد مکان های تغذیه ای انتخاب شده از لحاظ عملی و کاربردی نیز تناسب بالایی داشته، بنابراین استفاده از gis و روش وزن دهی ahp جهت تعیین مناطق با پتانسیل تغذیه آب زیرزمینی عملکرد خوبی ارائه می دهد. همچنین قسمت های شمالی شهرستان سمنان جهت تغذیه آب زیرزمینی پتانسیل بهتری دارد.