تأثیر الگوی تعمیمی بر مبنای علوم عصبی بر پیشرفت و نگرش ریاضی دانش آموزان

ساختار مغز هر انسان اطلاعات گرفته شده در ریاضی را قبل از اثبات و استدلال با تشخیص یک الگو پردازش می کند. این توانمندی عصبیِ ذهن به یادگیرندگان کمک می کند تا الگو ها را تشخیص داده و با تعمیم ریاضیاتی مطلوب، عملکرد طبیعی مغز خود را ارتقاء دهند. الگوی تعمیمی در علوم عصبی آموزش ریاضی منجر به یادگیری معنادار بر اساس کارکردهای مغزی دانش آموزان می گردد. پژوهش حاضر با معرفی علوم عصبی و زیر شاخه های آن، بخصوص علوم عصبی آموزشی و کاربرد آن در رشته آموزش ریاضی در صدد است تا اثربخشی الگوی تعمیمی بر مبنای علوم عصبی را بر پیشرفت و نگرش ریاضی دانش آموزان در مبحث دنباله حسابی، دوره دوم متوسطه مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه های ناهمسان است. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 33 نفر از دانش آموزان دوم متوسطه منطقه کهریزک انتخاب و یک کلاس به عنوان گروه آزمایش و کلاس دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. گروه آزمایش به روش الگوی تعمیمی بر مبنای علوم عصبی و گروه کنترل به روش معمول آموزش دیدند. جهت گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه 23 گویه ای نگرش به ریاضی آیکن با پایایی 89/0 و 93/0 در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون و نیز از آزمون معلم - محقق ساخته ی پیشرفت ریاضی که پایایی آن 85/0 و روایی آن با نظر چهار استاد گروه ریاضی دانشگاه شهید رجایی تأیید شده، استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس داده ها در این پژوهش نشان داد که آموزش الگوی تعمیمی بر مبنای علوم عصبی در سطح 05/0، پیشرفت ریاضی گروه آزمایش را بطور معنادار نسبت به گروه کنترل افزایش می دهد ولی در نگرش به ریاضی تفاوت معناداری ایجاد نمی کند.