بررسی عملکرد سیستم ترکیبی مبدل حرارتی زمین به هوا به همراه سیستمهای تهویه مطبوع دیگر

در تحقیق حاضر، استفاده از سامانه¬های کانال زیرزمینی هوا (مبدل حرارتی زمین به هوا)، کانال اسپری آب و خنک¬کننده تبخیری مستقیم، بصورت ترکیبی جهت تأمین شرایط آسایش حرارتی و بار برودتی موردنیاز فضاهای مسکونی مورد توجه قرار گرفته است. در سامانه¬های ترکیبی معرفی شده، ابتدا هوای بیرون ضمن عبور از کانال زیرزمینی هوا و کاهش دمای آن، سپس جهت رسیدن به شرایط آسایش حرارتی از سامانه¬های کانال اسپری آب و خنک¬کننده تبخیری مستقیم عبور کرده و وارد فضای مورد نظر می¬گردد. مدل¬سازی ریاضی کانال زیرزمینی هوا و کانال اسپری آب بصورت عددی و مدل¬سازی ریاضی خنک¬کننده تبخیری مستقیم بصورت تحلیلی انجام شده است. بررسی مقایسه¬ای نتایج حاصل از مدل¬سازی اجزای سامانه¬های ترکیبی با نتایج تجربی، حاکی از دقت بالای مدل¬های ارائه شده در تحقیق حاضر می¬باشد. به کمک مدل-سازی¬های ارائه شده بررسی پارامتریک عوامل موثر بر عملکرد سامانه¬های ترکیبی انجام گردید. با توجه به نتایج بدست آمده از این بررسی پارامتریک، توصیه¬هایی جهت انتخاب ابعاد و پارامترهای موثر در انتخاب سامانه¬ها صورت گرفته است. با انتخاب صحیح و مناسب این پارامترها، با توجه به نتایج، می¬توان شرایط آسایش حرارتی را حتی در شرایط دشوار محیطی و بدون نیاز به سامانه¬های تهویه مطبوع مکانیکی برقرار کرد. در پایان، برای چند شهر ایران که دارای شرایط آب و هوایی متفاوتی هستند، امکان استفاده از هر یک از سامانه¬های ترکیبی معرفی شده بررسی شده¬است. نتایج نشان می¬دهند که در شهرهای ارومیه و تبریز، تنها با استفاده از کانال زیرزمینی هوا می¬توان شرایط آسایش حرارتی را در تابستان برقرار کرد. همچنین با توجه به نتایج، با استفاده از سامانه¬های مذکور در اکثر شهرهای ایران بجز شهرهای دارای شرایط آب و هوایی مرطوب، می¬توان آسایش حرارتی را برقرار کرد.