الزامات و سازوکارهای تلفیق قدرت نرم و سخت (قدرت هوشمند) در سیاست خارجی؛ مطالعه موردی سیاست خارجی آمریکا در دوران اوباما در قبال ایران

نابسندگی قدرت نرم و قدرت سخت موجب استراتژی نوین قدرت یا به عبارت دیگر، قدرت هوشمند در سیاست خارجی آمریکا در دوران اوباما گردیده است که ترکیبی پیچیده¬ای از قدرت نرم و سخت بوده و منجر به هم افزایی هریک از آنها می¬گردد. این شکل قدرت، ماهیتی چند بعدی داشته و از پتانسیل¬هایی برخوردار است و از ابزارهای گوناگونی استفاده می¬¬نماید. نظریه قدرت هوشمند بر این مبنا قرار دارد که هم باید توانایی کاربرد قدرت سخت را داشته و هم قدرت نرم را عملی نماییم. به بیان دیگر؛ قدرت هوشمند مستلزم برنامه¬ای هوشمند است و به این خاطر قدرت ارتباطات و اقناع باید برای تبلیغ قدرت هوشمند به کار گرفته شود. در قدرت هوشمند هزینه¬های اضافی کاهش یافته و در ضمن نیل به اهداف نیز بیشتر می¬شود. بیان قدرت هوشمند را باید واکنشی به تهدیدهای امنیتی آمریکا در حوزه های جغرافیایی مختلف از جمله خاورمیانه و به ویژه جمهوری اسلامی ایران دانست. از اینرو، این جستار با رویکرد توصیفی-تحلیلی به این پرسش اساسی پاسخ داده که ابعاد و مولفه¬های قدرت هوشمند آمریکا در سیاست خارجی این کشور در دوران اوباما چیست؟ و در این راستا دولت آمریکا از چه شیوه¬هایی برای رویارویی با جمهوری اسلامی ایران استفاده می¬نماید؟ درپاسخ به این پرسش نگارنده فرضیه را این¬گونه مطرح نموده است که دولت آمریکا با رویکرد قدرت هوشمند در دوران اوباما در صدد است تا با شیوه ای بسیار ماهرانه به رویارویی با جمهوری اسلامی ایران بپردازد و در این خصوص از تاکتیک های تحریم اقتصادی، تهدید نظامی، جنگ رسانه ای، دیپلماسی و همکاری با دیگر کشورها و سایر ابزارها استفاده می نماید.