پیاده سازی استراتژی های اجرایی و ایمن برای بهبود کیفیت در مهندسی تخریب

تخریب ساختمان ها، پل ها، سدها، دودکش ها، کارخانجات، برج های مسکونی و بسیاری از موارد مشابه دیگر، کاری کاملا تخصصی و مهندسی است. لذا در کنار پیشرفت علم و تکنولوژی در عملیات ساخت، باید توجه ویژه ای نسبت به تخریب صورت پذیرد. حتی در ساختمان های معمولی و کوچک نیاز به حضور مهندسین ناظر و مجری می باشد. آمار hse نشان می دهد که تخریب یک فعالیت پر خطر می باشد. این نشان از آن دارد که در فرآیند تخریب به برنامه ریزی توجه زیادی نشده است. اجتناب از رخدادها و وقایع، بستگی به کیفیت و کامل بودن طرح و نقشه پروژه دارد. توجه این تحقیق بر ساختمان های بزرگ و سازه هایی است که با کمک 14 روش اجرایی امکان تخریب آن ها وجود دارد. در کنار روش های اجرایی تخریب به موارد ایمنی، معرفی تجهیزات و ماشین آلات، حفظ محیط زیست، راهکارهای مدیریتی، چک لیست های کنترلی، دتایل های اجرایی، قرارداد های تخریب، تمهیدات لازم برای یک تخریب موفق، بازیافت مصالح حاصل از تخریب و ... اشاره شده است. هدف از انجام این تحقیق، معرفی تکنولوژی ها و استراتژی های جدید در زمینه تخریب ساختمان هاست تا با بومی سازی و ساده سازی روش های اجرایی، مجریان تخریب تشویق به اجرای اصولی و ایمن گردند. در این راستا نیاز به حمایت دستگاه های اجرایی و قانون ساز است تا ضمن کاهش آمار حوادث ناشی از تخریب ناایمن نسبت به حفظ سرمایه های ملی اقدام شود. بررسی ها نشان می دهد در زمینه تخریب، دستورالعمل مناسبی در کشور ما تدوین نشده است تا در اختیار مجریان قرار گیرد. در سطح بین المللی دو استاندارد اجرایی تدوین شده است که مربوط به 10 سال پیش می باشد. لذا نگارنده تلاش داشته تا با بهره مندی اصولی از روش های متداول تخریب و مطابقت آن ها با امکانات منطقه ای با در نظر داشتن نکات ایمنی نسبت به تهیه پیش نویس اولیه این دستورالعمل اقدام نماید. در گامی فراتر نگاهی به روش های تخریب پیشرفته که می تواند توسط اشخاص حقوقی برای سازه های خاص صورت پذیرد، شده است. برای انجام یک تخریب موفق نیاز به تجهیزات و ماشین آلات خاص با مدیریت توانمند می باشد. نظر به اینکه در اکثر موارد از بیل مکانیکی استفاده می شود پس می توان از تجربیات دیگر کشورها که در این زمینه پیشرو بوده اند الگو برداری مناسبی کرد. بخش اعظم این تجهیزات در داخل کشور قابل تولید است. همچنین در این تحقیق توجه ویژه ای به مبانی ایمنی بر اساس استانداردهای بین المللی به عنوان مرجع شده است تا از حیث کاهش حوادث که آمار آن متاسفانه در سال های اخیر نگران کننده بوده است، علاوه بر هماهنگی بین فعالیت های اجرایی با نکات ایمنی، موارد مدیریتی مربوط به مسئول ایمنی مورد توجه قرار گیرد.