اثربخشی گروه درمانی با رویکرد عقلانی- عاطفی- رفتاری بر شادکامی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر شیراز

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی با رویکرد عقلانی- عاطفی- رفتاری بر شادکامی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر شیراز به مرحله اجرا در آمده است که روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه آزمایش وکنترل بوده است . به منظور دسترسی به هدف فوق از بین کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه 30 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای برای پاسخگویی به پرسشنامه های تحقیق انتخاب شدند که به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. بدین منظور از بسته آموزشی گروه درمانی با رویکرد عقلانی- عاطفی- رفتاری و دو پرسشنامه، شادکامی آکسفورد آرجیل و لو (1990) ، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز ( 1982 ) استفاده گردید. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از گروه های آزمایش و کنترل از روش آماری آزمون تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتیجه حاصل نشان دادکه آموزش گروه درمانی با رویکرد عقلانی- عاطفی- رفتاری بر افزایش شادکامی دانش آموزان دختر تأثیر گذار می باشد و همچنین اثربخشی گروه درمانی با رویکرد عقلانی- عاطفی- رفتاری بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر تأثیر گذار می باشد. آموزش گروه درمانی با رویکرد عقلانی- عاطفی- رفتاری بر افزایش ابعاد شادکامی ( رضایت، خلق مثبت،سلامتی، کارآمدی، عزت نفس) دانش آموزان دختر تأثیر گذار می باشد.