تفاوت فرایندهای نگارش زبان دوم در بین دانشجویان دارای استعداد زبانی بالا و استعداد زبانی پایین بر اساس مدل کلاگ

"چه عاملی باعث می شود تا زبان آموزان هر یک به درجه ی متفاوتی از دانش زبان دوم دست یابند؟" این سوالی است اساسی که ذهن اغلب محققان در زمینه ی زبان دوم را به خود مشغول ساخته است. تا کنون تحقیقات متعددی در رابطه با موضوع "نقش تفاوتهای فردی در فرایند فراگیری زبان دوم، و تأثیر عوامل شناختی در کسب مهارتهای گفتاری و خوانش در این فرایند" صورت گرفته است. اما اهمیت این موضوع در فرایندهای نگارش زبان دوم نادیده گرفته شده است. این بی توجهی به عوامل فردی هم در فرایند یادگیری زبان دوم و هم در فرایند نگارش به آن زبان به چشم می خورد. تحقیق حاضر به بررسی استعداد زبانی افراد و نقش آن در به کارگیری فرایندهای متفاوت حین نگارش زبان دوم می پردازد. افراد مورد مطالعه در این تحقیق، شامل فراگیران زبان انگلیسی در مقطع کارشناسی (70 نفر) در دانشگاه کاشان بوده و پس از بررسی اطلاعات حاصل از تست استعداد زبانی دانشجویان به دو گروه دارای استعداد بالا و استعداد پائین تقسیم شده اند. بدنبال بررسی فرایندهای نگارش این افراد، فرضیه تحقیق مبنی بر تفاوتهای احتمالی بین این دو گروه اثبات شد. بر این اساس افراد دارای استعداد زبانی بالا نسبت به افراد دارای استعداد زبانی پایین عبارات طولانی تری را نوشته و نیز توجه بیشتری نسبت به پیچیدگی متن خود داشته اند. در مقابل، افراد دارای استعداد زبانی پایین در حین نگارش اغلب به زبان اول خود، فارسی، رجوع می کردند.