طراحی مجموعه تفریحی توریستی کوهرنگ با رویکرد طراحی پایدار با تاکید بر سیستم غیر فعال خورشیدی

چکیده زمین دارای منابع بسیار زیادی از انرژی های تجدید پذیر است که می تواند تامین کننده سهم بسیار زیادی از انرژی مصرفی باشد. به عنوان مثال،20 روز تابش خورشید معادل کل انرژی نهفته سوخت های فسیلی است. از آنجا که ذخایر این سوخت های فسیلی محدود بوده و مصرفشان اثرات سویی در محیط زیست و سلامت ساکنان زمین دارد و همچنین با توجه به اینکه مصرف عمده ی این انرژی های فسیلی، صرف گرمایش و سرمایش خانگی می شود، بنابراین امروزه استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان منبع اصلی برای تامین انرژی، بدیهی به نظر می رسد. این ضرورت برای کشور ایران با توجه به سهم 40 درصدی این مصرف یعنی 3 تا 5 برابر دیگر کشورهای صنعتی و برای کوهرنگ که در عرض جغرافیایی مناسب قرار گرفته و میزان 2903 ساعات آفتابی و 87 درصد آسمانی صاف یا نیمه ابری در طول سال دارد، اهمیت زیادی پیدا می کند. یکی از راه های استفاده از انرژی خورشیدی طراحی مناسب کالبد ساختمان و استفاده صحیح از عناصر مهم خورشیدی یعنی پنجره و سایبان ها می باشد، حال این سوال مطرح می شود که چگونه می توان مجموعه تفریحی توریستی در شهر کوهرنگ طراحی کرد که به کمک انرژی غیرفعال خورشیدی شرایط آسایش حرارتی در آن تامین شود و دارای حداقل مصرف انرژی باشد. برای رسیدن به این مهم ابتدا اقلیم کوهرنگ تحلیل شد، سپس طراحی اولیه با نیم نگاهی به مسائل اقلیمی صورت گرفت و به کمک نرم افزار دیزاین بیلدر، میزان مصرف انرژی بنا محاسبه شد. پس از آن به منظور کاهش مصرف انرژی، ایده های تاثیر گذار در جزئیات مانند تاثیر دیوارهای شیبدار، گلخانه و سایبان ها مورد بررسی قرار گرفت. برای دست یابی به بهترین میزان بازشو در جداره های مختلف و جهت گیری مناسب فرم در نرم افزار انرژی مدل شد و در انتها تاثیر میزان عایق بر مصرف انرژی توسط نرم افزار مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. حاصل این پژوهش آن شد که می توان مجموعه ای تفریحی توریستی در اقلیم سرد کوهرنگ بر اساس اصول اقلیمی و سیستم غیر فعال خورشیدی طراحی کرد که علاوه بر تامین شرایط آسایش حرارتی میزان مصرف انرژی های تجدید ناپذیر را به میزان تقریبا یک دوم، معادل 73 کیلووات ساعت بر متر مربع کاهش داد. واژه های کلیدی: سیستم غیرفعال خورشیدی، مصرف انرژی، انرژی خورشیدی، کوهرنگ