بررسی ساختار توده جنگل پس از اجرای شیوه پناهی (مطالعه موردی: دانگ واحد- جنگل های منطقه سنگده)

طرح جنگل داری سنگده از قدیمی ترین طرح های جنگل داری شمال کشور بوده که توسط کارشناسان فائو در سال 1348 در قالب شیوه پناهی با انتخاب دانگ واحد و اصلاحی به اجرا و برش نهایی در محدوده مورد مطالعه بین سال-های 1370 تا 1374 انجام گرفت. این تحقیق به منظور بررسی ساختار توده جنگل پس از اجرای این شیوه و مقایسه با قطعه شاهد صورت گرفته و آماربرداری به روش تصادفی- سیستماتیک و ابعاد شبکه 150*100 متر برای شاهد و یکی از قطعات دانگ واحد که شباهت زیادی با یکدیگر دارند انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین موجودی در هکتار در قطعه شاهد و دانگ به ترتیب، 27/464 و 95/240 متر مکعب، میانگین تعداد در هکتار، 232 و 599 اصله، متوسط سطح مقطع در هکتار، 69/31 و 74/22 متر مربع، میانگین قطر درختان، 90/39 و 00/21 سانتی متر، متوسط ارتفاع، 30/28 و 27/21 متر، متوسط درجه تاج پوشش، 79 و 85 درصد و ساختار جنگل در قطعه شاهد دو و سه آشکوبه اما در دانگ یک و دو آشکوبه می باشد. میانگین تعداد در هکتار در طبقات قطری 30-15 سانتی متر در شاهد و دانگ به ترتیب در حدود 144 و 560 اصله و در طبقات قطری بالاتر از 35 سانتی متر به ترتیب 88 و 39 اصله می-باشد. متوسط تعداد در هکتار کل زادآوری در شاهد 1487 و دانگ 715 اصله بوده که جز در کلاسه 5/12-5/7 سانتی متر، در سایر کلاسه ها فراوانی زادآوری دانگ نسبت به شاهد کاهش را نشان می هد. هم چنین میانگین شاخص تنوع گونه ای علفی شانون وینر و سیمپسون در شاهد 58/1 و 71/0، و در دانگ به ترتیب 56/1 و 72/0، میانگین شاخص غنای گونه ای مارگالف و منهینیک در شاهد 24/2 و 71/1 و در دانگ 25/2 و 83/1، میانگین شاخص یکنواختی گونه ای پایلو در شاهد و دانگ 66/0 و 75/0 می باشد. از طرفی میانگین شاخص تنوع گونه ای زادآوری شانون وینر و سیمپسون در شاهد 42/0 و 26/0 و در دانگ به ترتیب 45/0 و 27/0، میانگین شاخص غنای گونه ای مارگالف و منهینیک در شاهد 34/0 و 47/0 و در دانگ 38/0 و 58/0، میانگین شاخص یکنواختی پایلو در شاهد و دانگ 86/0 و 83/0 بوده که بین میانگین شاخص های تنوع زیستی پوشش علفی و زادآوری در دو منطقه مورد مطالعه اختلاف معنی داری وجود نداشته اما از نظر متوسط موجودی، تراکم، سطح مقطع، قطر و ارتفاع درختان بین شاهد و دانگ واحد اختلاف معنی داری وجود دارد. لذا در مجموع با اینکه در برخی از مشخصه های ساختاری نتایج مورد انتظار حاصل و نسبتاً موفق عمل کرده اما از نظر وضعیت زادآوری، آشکوب بندی و آمیختگی نتایج مورد انتظار به دلیل نحوه و دقت اجرای آن با شرایط مطلوب تا حدودی فاصله دارد.