بررسی تاثیر مصالح تشکیل دهنده بر اقتصادی شدن بتن خودتراکم در خطوط ریلی ایران

بتن خود تراکم” یکی از انواع بسیار جالب بتن های توانمند است که در بدو امر برای کاربرد در قطعات بتن آرمه پرآرماتور ابداع و ساخته شد ولی امروزه کاربرد این نوع بتن یکی از مشکلات عمده اجرای کارهای بتنی در محیط های شهری را حل می کند که عبارت از آلودگی صوتی ناشی از کاربرد ویبراتور برای لرزاندن و جادادن بتن است. همچنین از مزایای دیگر این بتن کاهش زمان اجرای آن , کاهش هزینه های اجرا , اجرای بتن در سازه هایی که امکان استفاده از ویبره در انها نبوده یا بسیار مشکل است همچون سازهای نگهبان (ریب )ساخته شده در ایستگاههای خطوط مترویی که به روش روسی اجرا می شود. بتن لازمه اصلی ساخت و ساز پایدار محسوب می شود. در کشور ما با توجه به موقعیت خاص آن که گام های جدی را در راه توسعه برمی دارد مصرف بتن در مقایسه با متوسط مصرف سرانه در کشورهای دیگر به مقدار قابل توجهی بیشتر است. بنابراین توجه به فناوری های جدید ساخت و اجرای بتن ضرورت جدی دارد.در این پایان نامه ضمن بررسی خصوصیات بتن خود تراکم به استفاده از این بتن در خطوط ریلی و ایستگاههای مترو ( مطالعه موردی خط 6 متروی تهران ) خواهد پرداخت وضمن بر شمردن نمونه هایی از پروژه های انجام شده با این بتن در ایران وجهان با مقایسه هزینه های بتن خود تراکم با بتن معمولی در تولید و اجرا به این نتیجه خواهد رسید که نه تنها استفاده از بتن خود تراکم بجهت مسائل فنی و محدودیتهای اجرایی بجای بتن معمولی نیاز است بلکه بجهت اقتصادی نیز بصرفه است .