رویکردی جدید برای تنظیم کردن سامانه atmd بر پایه بیشینه سازی قابلیت اعتماد لرزه ای سازه

یکی از روش های موثر برای محافظت از سازه در مقابل بارهای اعمالی ناخواسته، استفاده از سامانه های کنترلی می باشد. از مهم ترین اهداف استفاده از این سامانه ها، کاهش تقاضای شکل پذیری در اعضای باربر سازه در برابر بارهای جانبی و همچنین محدود ساختن پاسخ های سازه ای همچون جابجایی نسبی طبقات و شتاب طبقات می باشد. از آن جا که معمولا این گونه سامانه ها برای یک اغتشاش خاص تنظیم می گردند، موضوع قابلیت اعتماد برای این سامانه ها یک چالش درخور توجه است. برای مثال، میراگر جرمی تنظیم شده فعالی که بر اساس یک تحریک خاص طراحی شده باشد، تضمینی برای عملکرد مطلوب در مواجهه با تحریک های دیگر فراهم نمی کند. در این پژوهش روشی موثر برای تنظیم بهینه پارامترهای سامانه کنترلی با هدف دستیابی به بیشینه قابلیت اعتماد ارائه شده است. تاکید اصلی این تحقیق، در نظر گرفتن عدم قطعیت هایی است که ناشی از تنظیم سامانه کنترلی بوده است. روش ارائه شده از سه مرحله اصلی تشکیل یافته است. نخست، با بهره گیری از رویکرد شبیه سازی واقع گرایانه، بانک مرجعی از شتاب نگاشت های مورد انتظار از یک سناریوی زلزله تولید می گردد. در مرحله بعد، با استفاده از روش خوشه بندی فازی، شتاب نگاشت های مرجع به تعدادی خوشه طبقه بندی می شود. در مرحله سوم، با قرار دادن متوالی شتاب نگاشت های معرف هر خوشه، شتاب نگاشت مطلوب برای تنظیم سامانه کنترل جرمی تنظیم شده فعال تشکیل شده و سامانه کنترلی بر اساس این شتاب نگاشت تنظیم می شود. نتایج تحلیل گواه آن است که استفاده از این روش منجر به بهبود قابل ملاحضه قابلیت اعتماد سامانه کنترلی می گردد.