ارزیابی قابلیت های گردشگری شهری با تأکید بر پراکنش بهینه و سطح بندی زیرساخت های گردشگری، (مطالعه موردی: شهر نیشابور

چکیده درچند دهه اخیرگردشگری به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی مورد توجه قرارگرفته است و در همه کشورها به عنوان عامل مهم اقتصادی اجتماعی تبدیل شده است.در این میان گردشگری شهری شاخه ی جدیدی در مطالعات گردشگری است که از اوایل دهه 90 وارد مباحث گردشگری شده است. همگام با توسعه ی گردشگری در نواحی شهری ، برای برآوردن نیازهای گردشگران، زیرساخت ها توسعه پیدا می کند. گسترش این زیرساخت ها باعث تغییر ساختار فضایی در سطح نواحی شهر می شود. بنابراین توجه به نحوه ی استقرار و الگوی توزیع جاذبه ها و زیرساخت های گردشگری ضرورت پیدا می کند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی توان ها و قابلیت های گردشگری در نواحی شهری و بررسی الگوی بهینه پراکنش زیرساخت ها با جاذبه های گردشگری در شهر نیشابور است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و جمع آوری داده ها به دو صورت میدانی-کتابخانه ای صورت گرفته است.در این پژوهش ضمن بررسی الگوی پراکنش زیرساخت ها و جاذبه های گردشگری در نواحی 18 گانه شهری با استفاده از مدل های موران و نزدیکترین همسایگی، سطح بندی و رتبه بندی نواحی از لحاظ برخورداری از این امکانات و زیرساخت ها با استفاده از مدل ahp , topsis پرداخته شد که نتایج حاصله نشان داد نواحی 10، 9 و 11 بهترین نواحی از نظر برخورداری از این امکانات هستند و فضای مناسبی برای گردشگری شهری به حساب می آیند.در ادامه به منظور بررسی مهم ترین عامل جهت جذب گردشگران عبوری در شهر نیشابوراز آزمون کای اسکور استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، از دیدگاه کارشناسان مهمترین عامل موثر جهت جذب گردشگر در شهر نیشابور سرمایه گذاری جهت ساماندهی و نوسازی تاسیسات و زیرساخت های مرتبط با گردشگری عبوری می باشد.در ادامه جهت تحلیل مهمترین موانع توسعه گردشگری در شهر نیشابور از آزمون آماری تحلیل عاملی استفاده گردیده است که در 5 عامل دسته بندی شدند.در عامل نزدیکی به شهر مشهد، متغیر وجود جاذبه های فرا ملی در شهر مشهد،در عامل تبلیغات و زیرساخت، متغیر کمبود برگزاری نمایشگاهها، سمینارها و همایش های تخصصی،در عامل تبلیغات و زیرساخت، عدم توجیه اقتصادی انجام سرمایه گذاری در زیرساخت های گردشگری نیشابور ،عامل زیرساخت و نزدیکی به شهر مشهد،قرار گرفتن اماکن گردشگری شهر نیشابور در نواحی فاقد ارزش اقتصادی، در عامل زیرساخت و مردم، وجود خدمات گردشگری مطلوب در شهر مشهد نسبت به شهر نیشابور ، و عامل مردم،مشارکت نداشتن مردم محلی در فعالیتهای گردشگری از مهم ترین موانع توسعه ی گردشگری در شهر نیشابور هستند.