اثربخشی مداخله روایتی به شیوه گروهی بر کاهش افسردگی و احساس تنهایی زنان مطلقه

این پژوهش به صورت طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مطلقه مراجعه کننده به مرکز مداخله در بحران شهرستان شیروان بود.با توجه به ملاک های تعیین شده شاما داشتن سن بین 20 تا 40 سال سطح تحصیلات سیکل تا لیسانس.گذشت یک سال از تاریخ طلاق.کسب نمره 20 تا 28 از پرسشنامه افسردگی بک نسخه 2.و کسب نمره بالاتر از 50 در پرسشنامه احساس تنهاییucla. آموزش روایت درمانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای اجراشد. داده ها از طریق آزمون t تفاضل دو گروه تحلیل شد. نتایج نشان داد هر دو فرضیه تایید شد. بنابراین آموزش روایت درمانی به شیوه گروهی باعث کاهش نشانه های افسردگی شد روایت درمانی با ساخت شکنی داستان فرد افسرده و بازنویسی مجدد آن باعث کاهش افسردگی شد. همچنین روایت درمانی و قرار گرفتن در گروه به زنان فرصت داد تا فرضهای ذهنی خود را تغییر داده و بر روی نتایج منحصر به فرد تمرکز کند و با بیرونی کردن مشکل داستان متفاوتی را خلق کند. اعضا به دلیل اینکه تجربه یکسانی در یک سال اخیر داشته اند مشکلاتشان را با اعتماد بیان می کنند و نوعی همدلی بین اعضا شکل می گیرد از آنجا که در این رویکرد رابطه درمانگر و اعضا به دور از سلسه مراتب است اعضا رابطه صمیمی را تجربه می کنندو این رابطه به بازسازی ارتباطشان با دیگران کمک می کند. و کمتر احساس تنهایی کنند.