بررسی رابطه بین پیشرفت‏ تکنولوژی در بخش کشاورزی ایران با مصرف انرژی و انتشار گاز دی‏اکسید کربن

طی چند دهه اخیر، پیشرفت تکنولوژی سبب استفاده بیشتر از انرژی و انتشار گازهای گلخانه‏ای شده است. کشاورزی یک منبع مهم انتشار گازهای گلخانه ای است. دی اکسیدکربن (co2)، عمده ترین گاز تشکیل دهنده‏ی گازهای گلخانه ای می باشد که سبب بروز پدیده تغییر آب و هوا و گرمایش جهانی شده است. لذا در این مطالعه به بررسی رابطه بین پیشرفت تکنولوژی (سطح اراضی تحت آبیاری‏های نوین و تعداد ماشین آلات بخش کشاورزی)، قیمت انرژی با مصرف انرژی و انتشار گاز دی اکسید کربن در بخش کشاورزی ایران پرداخته شده است. بدین منظور از روش خودرگرسیون برداری (var) و داده های سری زمانی 1391-1349 استفاده شد. همچنین فرضیه منحنی زیست‏محیطی کوزنتس به‏منظور بررسی رابطه درآمد و انتشار گاز دی‏اکسید کربن در بخش کشاورزی برآورد گردید. به‏منظور برآورد این منحنی از روش خود توضیح با وقفه‏های گسترده (ardl) استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای قیمت انرژی و سطح اراضی تحت آبیاری‏های نوین در کوتاه مدت و بلندمدت، تأثیر منفی و معناداری و همچنین متغیر ماشین‏آلات تأثیر مثبت و معناداری بر مصرف انرژی و انتشار گاز دی اکسید کربن در بخش کشاورزی دارند. همچنین نتایج نشان داد که فرضیه زیست محیطی کوزنتس برای بخش کشاورزی ایران تأیید می‏شود. لذا به‏کارگیری ماشین‏آلات چند منظوره برای استفاده کمتر از ماشین-آلات و در نتیجه کاهش مصرف انرژی و همچنین تکنولوژی‏های ‏مدرنی همانند آبیاری تحت فشار که باعث کاهش مصرف انرژی و انتشار گاز دی‏اکسید کربن می‏شوند، پیشنهاد می‏گردد.