تعیین عدم قطعیت مدل جریان آب های زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت بیرجند)

آب های زیرزمینی یکی از منابع مهم و عمده ی تأمین آب شرب و کشاورزی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. شبیه سازی ریاضی و رایانه ای متعددی به منظور شبیه سازی رفتار هیدرولیکی منابع آب های زیرزمینی مورد توجه قرار گرفته است. در مدل های شبیه سازی آب های زیرزمینی منابع بسیاری سبب ایجاد انحراف نتایج پیش بینی شده از مقادیر واقعی کمی هستند که بیان کننده عدم قطعیت در سیستم منابع آب های زیرزمینی است. ارزیابی و کمی سازی این منابع عدم قطعیت برای دستیابی به پیش بینی های صحیح و قابل اعتماد از جریان آب های زیرزمینی به منظور مدیریت، حفاظت و بهره برداری صحیح این منابع امری اجتناب ناپذیر است. دشت بیرجند نیز با قرار گرفتن در منطقه خشک، استفاده از آب های زیرزمینی را، به عنوان مهم ترین و در عین حال تنهاترین منبع آب شیرین در دسترس دارد. این تحقیق به منظور تعیین عدم قطعیت پارامتری در مدل جریان آب های زیرزمینی دشت بیرجند صورت پذیرفت. بدین منظور هدایت هیدرولیکی به عنوان یکی از مهم ترین پارامترهای موثر در عدم قطعیت خروجی مدل، تعیین گردید. شبیه سازی جریان آب های زیرزمینی دشت، توسط مدل عددیmodflow کدنویسی شده درmatlab اجرا گردید و عدم قطعیت پارامتر های آن توسط روش glue ارزیابی شد. نمودارهای پسین پارامتر هدایت هیدرولیکی در 17 منطقه همگن مطالعاتی آبخوان و محدوده اطمینان 95 درصد شبیه سازی های بار هیدرولیکی به عنوان دو خروجی اصلی این تحقیق بدست آمد. با انجام تحلیل حساسیت جامع مدل، مناطق حساس به تغییر پارامتر هدایت هیدرولیکی تعیین گردید. نتایج اجرای 30000 تکرار مدل با توابع پارامتری پیشین یکنواخت در بازه های از پیش تعیین شده نشان داد حدود 45 درصد مشاهدات در محدوده اطمینان 95 درصد قرار گرفت، که این امر موکد سهم کم عدم قطعیت پارامترها از عدم قطعیت کل می باشد، در نتیجه با در نظرگرفتن و کاهش دادن سایر منابع عدم قطعیت، یعنی عدم قطعیت مدل مفهومی و علی الخصوص عدم قطعیت داده های ورودی، می توان بر دقت شبیه سازی تا حد بالایی افزود.