بررسی رابطه بین شخصیت و نوع بازخورد معلم با خودکارآمدی زبان آموزان

هدف اصلی این مطالعه بررسی رابطه بین شخصیت و نوع بازخورد معلم با خودکارآمدی زبان آموزان بود. تعداد 111 معلم و 469 دانش آموز که به یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی (بیگانه) در موسسات آموزش زبان در مشهد مشغول بودند (به عنوان آزمودنی ها) در این تحقیق در نظر گرفته شدند. پرسشنامه های پنج عاملی شخصیت، بازخورد و خودکارآمدی زبان آموزان برای جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، آزمون آماری t مستقل و مدل سازی معادله ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بازخورد ضمنی و صریح معلم رابطه مثبت و معنی داری با بعد برونگرایی شان دارد. علاوه بر این مشخص شد که بعد سازگاری معلم رابطه مثبت و معنی داری با بازخورد تکرار، استنطاق و بازسازی دارد. همچنین بعد وظیفه شناسی معلم همبستگی معنی دار و مثبت با بازخورد استنطاق داشت. علاوه بر این رابطه مثبت و معنی داری بین روان نژندی (روان رنجوری) با بازخورد ضمنی و بازخورد فرا زبانی معلم بود. شخصیت گشودگی (باز بودن به تجربه های جدید) رابطه مثبت و معنی داری با نبود بازخورد اصلاحی و رابطه منفی با بازخورد اصلاحی داشت. یافته های این پژوهش همچنین نشان داد که خودکارآمدی دانش آموزان همبستگی معنی دار و مثبت با بعد برونگرایی، وظیفه شناسی و گشودگی شخصیت معلم دارد. علاوه بر این، در ارتباط با تفاوتهای دانش آموزان پسر و دختر زبان آموز، آزمون t نشان داد که آنها در سطح خودکارآمدی تفاوتی ندارند. با توجه به مشخصات بازخورد معلمان، مطالعه حاضر نشان داد که بازخورد صریح رابج ترین نوع بازخورد استفاده شده توسط مدرسان زبان ایرانی بود. در نهایت در میان متغییرهای مختلف برای پیش بینی خودکارآمدی زبان آموزان، شخصیت برونگرایی معلم قوی ترین پیش بینی کننده شناخته شد.