تاثیر اندرکنش خاک - سازه در پی گسترده متکی بر شمع به روش اجزای محدود

اولین گزینه ی پیشنهادی در طراحی پی، پی گسترده، با ضخامت مناسب می باشد. ولی اگر چنان چه این پی جوابگوی مسئله نباشد؛ گزینه ی دوم، گروه شمع خواهد بود. بدلیل صرف نظرکردن از اثر تماس بین کلاهک و خاک در گروه شمع، کلاهک در باربری شرکت نکرده و این گزینه به تعداد شمع زیادی منجر خواهد شد. ایده ی جدید در طراحی پی ها، درنظرگرفتن همزمان پی گسترده و شمع ها هم در باربری و هم در کنترل نشست می باشد. این کار با گسترش روش های پیچیده ی کامپیوتری به روش اجزای محدود میسر شده و باعث بوجود آمدن سیستم مرکبی از پی گسترده و شمع ها شده است که با نام پی گسترده متکی بر شمع از آن یاد می شود. معمولا در ساختمان های بلند و بر روی خاک های مسئله دار، نیاز مبرم به استفاده از این سیستم مرکب احساس می شود. در نتیجه با شناخت اثرات اندرکنشی مختلف بین خاک و سازه در این سیستم، می توان به مدلسازی واقعی تر رسید. در این پایان نامه پارامترهای ضخامت پی گسترده، طول، تعداد و فواصل شمع ها به عنوان متغیرهای مسئله تعریف شده و نتایج نشست های ماکزیمم و تفاضلی و نیز رفتار پی، بررسی شده اند. همچنین در جهت روند طراحی، سعی شده بهترین شرایط هندسی با معیار نشست ها به عنوان مشخصات پی مناسب، تحت بار مشخص از جانب ستون ها، معرفی شوند. در حالت کلی، نتایج حاکی از این هستند که با درنظرگرفتن صلبیت و وزن پی، می توان یک مقدار مشخص ضخامت پی گسترده را به عنوان ضخامت بهینه تعریف کرد. در مورد طول شمع ها، نمی توان به وضوح یک مقدار مشخص را به عنوان طول بهینه معرفی کرد. تغییر در فواصل شمع ها، به شرط قرارگیری در محدوده ی مرکزی پی، تاثیر چندانی بر تغییرات نشست ها نخواهد گذاشت.