نقش تعدیل کنندگی و واسطه ای هوش هیجانی و نوع مدارس درارتباط با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع دبیرستان

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش تعدیل کنندگی و واسطه ای هوش هیجانی و نوع مدارس درارتباط با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع دبیرستان بود. شرکت کنندگان در این تحقیق 350 نفر دانش آموز دختر مقطع دبیرستان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین دانش آموزان مدارس دولتی وغیر انتفاعی شهر تبریز انتخاب شدند(270 نفر دولتی و 80 نفر غیر انتفاعی) و مقیاس خود گزارش دهی هوش هیجانی شاته (شاته و همکاران، 1998) و پرسشنامه ی خلاقیت عابدی( 1363) را تکمیل کردند.برای تجزیه و تحلیل سوالات از روش توصیفی- همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد و آزمون t مسقل جهت تفاوت میانگین 2 گروه به کاربرده شد.یافته ها نشان داد، نوع مدرسه در ارتباط خلاقیت و پیشرفت تحصیلی وهوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی نقش تعدیل کنندگی ندارد(96/1 z? ). در ارتباط نقش واسطه ای هوش هیجانی کاهش ضرایب بتای به دست آمده برای 2 خرده مقیاس سیالی و انعطاف پذیری در سطح(05/0 ? p) و(01/0 ? p) نشان دادکه هوش هیجانی نقش واسطه ای دارد. نقش واسطه گری هوش هیجانی برای متغییر های ابتکار و بسط با پیشرفت تحصیلی معنادار نبوده است. همچنین نقش تعدیل کنندگی هوش هیجانی درسطح(05/0 ? p) مورد تایید قرار گرفت. از میان زیر مقیاس های خلاقیت وهوش هیجانی به ترتیب انعطاف پذیری و ارزیابی و بیان هیجان، قوی ترین پیش بین پیشرفت تحصیلی بودند(22/0=?). همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد بین 2 گروه با 95 درصد اطمینان تفاوت معناداری وجود ندارد. کلید واژه: خلاقیت، هوش هیجانی، پیشرفت تحصیلی، نوع مدارس.