آسیب شناسی مدارس خاص از نظر تامین نیاز دانش آموزان و وضعیت آموزشی مدارس دخترانه دوره متوسطه در شهرهای ساری، قائم شهر، بابل در سال تحصیلی 1392-1391

چکیده : هدف اصلی این مطالعه « آسیب شناسی مدارس خاص از نظر وضعیت آموزشی و تامین نیاز دانش آموزان مدارس دخترانه دوره متوسطه در شهرهای ساری، قائم شهر و بابل » می باشد . بیان و ضرورت مسئله: با گسترش علوم و فنون، افزایش جمعیت، کمبود منابع و امکانات، اهمیت آموزش و پرورش در رابطه با تعلیم و تربیت افراد اداره کننده فردای کشور، توجه افراد متمکن و خیّر به آموزش و پرورش معطوف گشت و افراد درصدد برآمدند تا اداره نهاد آموزشی کشور را با تاسیس مدارس خصوصی بدست گیرند. وضعیت اقتصادی آموزش و پرورش کشور، جمعیت کثیر دانش آموزی، توجه همه جانبه به لزوم پیشرفت علمی و تکنولوژیکی کشور، رشد گسترده ی مدارس تیزهوشان، نمونه دولتی، هیئت امنایی در سال های اخیر موجب شده است تا توجه بیشتری به این مدارس معطوف گردد در راستای این تحقیق فرضیه های زیر مطرح و مورد بررسی قرار گرفته است: ا - بین مدارس خاص در شهرهای مختلف از نظر میزان توجه برنامه های آموزشی به مهارت های اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. 2 - بین مدارس خاص در شهرهای مختلف از نظر میزان توجه برنامه های آموزشی به ایجاد انگیزش تحصیلی دانش آموزان تفاوت معناداری وجود دارد . 3- بین مدارس خاص در شهرهای مختلف از نظر میزان توجه به سیستم ارزشیابی متناسب با اهداف اموزشی تفاوت معناداری وجود دارد . 4ـ بین مدارس خاص در شهرهای مختلف از نظر میزان توجه به امکانات و تجهیزات مدرسه متناسب با اهداف اموزشی تفاوت معناداری وجود دارد . 5- بین مدارس خاص در شهرهای مختلف از نظر میزان توجه به کارکرد مدیران متناسب با اهداف آموزشی تفاوت معناداری وجود دارد . روش پژوهش در تحقیق حاضر، توصیفی - پیمایشی است . جامعه آماری آن شامل تمام دانش آموزان ، دبیران و مدیر- معاونین مدارس متوسطه که در مدارس خاص (استعداد درخشان، هیات امنایی و نمونه دولتی) در سال تحصیلی 92-91 و در شهر های ساری در دو ناحیه، قائم شهر و بابل مشغول به تحصیل و فعالیت می باشند ، بوده است . که شامل : 3896 دانش آموز، 400 دبیر و 76 مدیر و معاون است . برای برآورد حجم نمونه ، می بایست بر اساس جدول مورگان 352 دانش آموز را انتخاب می نمودم اما به دلیل تعداد زیاد دانش آموزان و علاقه محقق به پایین آوردن خطای نمونه گیری ، اقدام به نمونه گیری به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای نمودم و بدین ترتیب 585 دانش آموز ، 260 دبیر و کلیه مدیر و معاونین این مدارس در نظر گرفته شدند . ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از به دست آوردن روایی و پایایی سوالات ، اجرا شد . این پرسشنامه در پنج سطح : خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد به پاسخ دهندگان ارائه گردید. ضریب پایایی پرسشنامه که از روش آلفای کرانباخ بدست آمد 95% می باشد . پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از برنامه نرم افزاری spss در سطح آمار توصیفی با محاسبه فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از تحلیل واریانس یک راهه (anova) ، آزمون چند دامنه دانکن و آزمون باینومینال، با سطح اطمینان 95 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. در کل، افراد مورد بررسی معتقدند : برنامه هایی که در سطوح شهری ، مدرسه ای و گروهی ارائه شده 1- در مجموع توجه به افزایش مهارت های اجتماعی و ایجاد انگیزه در دانش آموزان داشته است . و این نتیجه در شهرها، گروه ها و مدارس مورد بررسی متفاوت می باشد 2- همچنین برنامه ها متناسب با سیستم ارزشیابی و با توجه به امکانات و تجهیزات آموزشی مدارس بوده است. 3- کارکرد مدیران با اهداف آموزشی تناسب داشته است .