امکان سنجی افزایش دامنه کارآیی سیستم کنترل غیرفعال جداگرهای لرزهای با ترکیب جداگرهایی بامشخصههای مختلف

در این رساله نسبت بررسی دامنه کارایی و عملکرد سیستم جداسازی لرزه ای با جداسازهای با مشخصات مختلف و همچنین با ترکیب دو لایه جداسازها در قالب یک سیسنم جداسازی اقدام گردیده است. برای این منظور سه سازه فولادی 3 , 6 , 9 طبقه با قاب خمشی متوسط تحت شتابهای g0.3 , g 0.6 , g0.9 , g1.2 قرار گرفت. هر سه سازه در ابتدا با یک جداساز hdrb با میرایی 20% و سپس با دو جداساز hdrb با میرایی 20% , با دو جداسازhdrb با میرایی 10% و در نهایت با دو جداساز hdrb و lrb با میرایی 10% تحت پنج رکورد نزدیک گسل و پنج رکورد دور از گسل و با تحلیل تاریخچه زمانی توسط نرم افزارperform مورد بررسی قرار گرفت . دو جداساز بصورت دولایه با یک تیر یا دال میانی صلب قرار دارند . نتایج بدست آمده از حالتهای فوق باعث افزایش دامنه کارایی نسبت به حالت اولیه یک جداساز بوده و باعث افزایش زمان تناوب موثر سازه و جداساز شده است و همچنین باعث کاهش برش ، شتاب، و افزایش تغییر مکان پایه نسبت به حالت یک جداساز گردیده است. حالتهای ترکیبی جداسازها منجر به کاهش تاثیر مودهای بالاتر و تغییر مکان های نسبی طبقات نسبت به حالت یک جداساز گردیده است. از یکی از نتایج مهم ترکیب جداسازها, عملکرد مناسب سیستم جداسازی شده برای زلزله های نزدیک و دور از گسل میباشد.