تأثیر قارچ میکوریزای آرباسکولار(glomus intraradices) بر روی برخی پارامترهای فیزیولوژیکی گیاه یونجه( medicago sativa) تحت تنش سرب

همزیستی گیاه با قارچ های میکوریز آرباسکولار در خاک های آلوده به فلزات سنگین می تواند رشد، تغذیه و مقاومت گیاه به فلزات سنگین را تحت تأثیر قرار دهد. سرب یک عنصر غیر ضروری است که اثر منفی بر روی رشد و نمو گیاهان دارد. در این مطالعه اثر قارچ میکوریزای آرباسکولار glomus intraradices بر روی رشد، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی، پروتئین، آنزیم های آنتی اکسیدان، پرولین و فنل گیاه یونجه تحت تنش سرب مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از دوتیمار(میکوریزایی و غیرمیکوریزایی) و پنج غلظت نیترات سرب (0، 60، 120، 180 و 240 میکرومولار) انجام شد. نتایج نشان داد که قارچ میکوریزای آرباسکولار اثر معنی داری بر وزن تر وخشک ریشه، ساقه و برگ داشته و حضور قارچ منجر به کاهش اثر منفی سمیت سرب می شود. همچنین محتوای کلروفیلی، کاروتنوئیدی و پروتئین نیز در اثر سمیت سرب کاهش می یابد ولی در گیاهان میکوریزایی میزان آن ها بالاتر از گیاهان غیرمیکوریزایی است. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان با افزایش سرب، افزایش یافت که در ریشه گیاهان میکوریزی، فعالیت آنزیم ها بیشتر از گیاهان غیر میکوریزی بود. فعالیت بیشتر آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز در برگ گیاهان میکوریزی مشاهده شد، ولی فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در گیاهان غیر میکوریزی بیشتر بود. پرولین نیز با افزایش سرب افزایش یافت. میزان پرولین تحت تنش سرب در ریشه گیاهان میکوریزی بیشتر بود ولی برگ گیاهان غیر میکوریزی دارای میزان پرولین بیشتری بود. فنل ریشه نیز با افزایش سرب افزایش یافت که میزان آن در گیاهان میکوریزی بیشتر بود.