اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش هوش فرهنگی دانش آموزان مهاجر افغانستانی شهر قزوین سال تحصیلی 1392-93

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش هوش فرهنگی دانش آموزان مهاجر افغانستانی شهر قزوین بود. روش پژوهش نیمه تجربی ،به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری(2 ماهه)بود.جامعه آماری کلیّه ی دانش آموزان دختر و پسر مهاجر افغانستانی را در بر می گرفت که در سال تحصیلی 93-1392 در مقطع دبیرستان مشغول به تحصیل بودند. ابتدا از بین دانش آموزان تعداد 64 نفر به روش تصادفی ساده به منظور کار مداخله ای انتخاب شدند. تعداد 32 نفر(16پسر و 16 دختر) در گروه آزمایش و 32 نفر(16 دختر و 16 پسر) در گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه ی هوش فرهنگی بود که در سال (2004) از سوی مرکز مطالعات هوش فرهنگی در آمریکا ارایه گردید. مداخله های آموزشی مهارت های زندگی بر اساس دستورالعمل کارشناسان و پس از آماده سازی قالب جلسه ها، به مدّت 10 جلس? 90 دقیقه ای، هفته ای یک روز، روی گروه آزمایش انجام گرفت، به گروه کنترل هیچ آموزشی ارایه نشد. برای آزمون فرضیه ی اصلی پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. و نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر افزایش هوش فرهنگی موثّر بوده است. برای مقایس? هوش فرهنگی دختران و پسران از آزمون، t مستقل استفاده شد و نتایج حاکی از عدم تفاوت معنا دار بین دو گروه بود همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میزان اثر بخش آموزشی مهارت های زندگی بر هوش فرهنگی دختران و پسران تفاوت معنا داری وجود ندارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری عملکرد نیز حاکی از افزایش هوش فرهنگی در دو مرحله پس آزمون و پیگیری بود. بنا براین می توان نتیجه گیری کرد که آزمون مهارت های زندگی باعث افزایش هوش فرهنگی دانش آموزان می شود. واژگان کلیدی: هوش فرهنگی، مهارت های زندگی، دانش آموزان دبیرستان