تولید و مشخصه یابی پوشش کامپوزیتی نیکل – نقره به روش آبکاری الکتریکی

پوشش های کامپوزیتی نیکل از جمله پوشش هایی هستند که به دلیل خواص منحصر به فرد، کاربردهای خاصی نیز پیدا کرده اند. به عنوان مثال، خواص تریبولوژیکی را می توان با تولید پوشش های خود روانکار کامپوزیتی نیکل – نقره بهبود داد. پژوهش های زیادی در زمینه بررسی خواص پوشش های کامپوزیتی نیکل صورت گرفته است. در این پژوهش، از تکنیک طراحی آزمایش (doe) تاگوچی جهت بهینه سازی پارامترهای موثر بر فرآیند با چهار پارامتر و سه سطح استفاده شد. 9 نمونه تهیه شد و مورفولوژی پوشش ها به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش پرتو ایکس بررسی شد. سپس ضخامت، زبری سطح، مقاومت به سایش و سختی نمونه ها اندازه گیری شد. با انجام آنالیز واریانس (anova) نشان داد که چگالی جریان 3 آمپر بر دسی متر مربع ، افزودنی ستیل تریمتیل آمونیم بروماید، زمان آبکاری 3 ساعت و غلظت نقره 10میلی گرم بر لیتر به ترتیب پارامترهای بهینه با بیشترین اثر در نرخ سایش، سختی، ضخامت و زبری پوشش هستند و با استفاده از پارامترهای بهینه، مقادیر 14-^10×2039/5 نیوتون متر بر متر مربع، 381/5 ویکرز، 96/9 میکرون و 4/753 میکرون به ترتیب به دست آمدند. در مرحله بعد، فرآیند به کمک شبکه عصبی مدل سازی شد تا منحنی رویه مورد نظر برای پارامترها و خروجی ها رسم شود. نتایج حاکی از آن بود که افزایش غلظت نقره و چگالی جریان منجر به کاهش نرخ سایش و افزایش سختی نمونه ها می گردد. ضخامت بیشینه در دانسیته جریان 4 آمپر بردسی متر مربع و 3 ساعت آبکاری حاصل شد. کمترین زبری سطح نیز با 10 میلی گرم بر لیتر نقره و یک ساعت آبکاری به دست آمد.