بررسی تاثیر سه فاکتور کمپوست، عنصر کودی سیلیس و هورمون سالیسیلیک اسید بر کنترل پوسیدگی ریشه ی گوجه فرنگی ناشی از رایزوکتنیا سولانی

به منظور بررسی تاثیر سه فاکتور کمپوست، عنصر کودی سیلیس وهورمونسالیسیلیک اسید بر کنترل پوسیدگی ریشه ی گوجه فرنگی ناشی از رایزوکتونیا سولانی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در شرایط گلخانه در سه تکرار در شهرستان پاسارگاد انجام گرفت. فاکتور اول شامل: بیماری ( با بیماری رایزوکتونیا و بدون بیماری) کاربرد اسید سالیسیلیک (صفر، نیم و یک میلی مولار) کاربرد کمپوست (کاربرد و عدم کاربرد کمپوست) و کاربرد سیلیس (کاربرد و عدم کاربرد سیلیس) بود. نتایج نشان داد که در شرایط عدم بیماری کاربرد کمپوست نسبت به تیمار عدم کاربرد کمپوست منجر به افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گوجه فرنگی گردید. در شرایط عدم بیماری کاربرد کمپوست نسبت به تیمار عدم کاربرد کمپوست منجر به افزایش 32 درصدی عملکرد میوه گردید و این در حالی بود که در شرایط بیماری کاربرد کمپوست منجر به افزایش عملکرد میوه به میزان 47 درصد نسبت به تیمار عدم کاربرد کمپوست گردید. نتایج کاربرد سیلیس نشان داد که در شرایط عدم بیماری کاربرد سیلیس بر عملکرد میوه تاثیر گذار نبود، اما در شرایط بیماری کاربرد سیلیس منجر به افزایش عملکرد میوه به میزان 30 درصد نسبت تیمار عدم کاربرد سیلیس گردید. با افزایش کاربرد اسید سالیسیلیک در شرایط بیماری عملکرد میوه گوجه فرنگی افزایش یافت و بیشترین عملکرد میوه مربوط به کاربرد اسید سالیسیلیک به میزان یک میلی مولار بود. در شرایط عدم بیماری بین سه سطح کاربرد اسید سالیسیلیک از لحاظ آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد. درصد کاهش عملکرد میوه گوجه فرنگی در شرایط بیماری نسبت به عدم بیماری برابر 48 درصد بود. در کل نتایج نشان داد که در شرایط بیماری رایزوکتونیا کاربرد کمپوست، سیلیس و اسید سالیسیلیک می تواند از کاهش بیشتر عملکرد میوه جلوگیری نماید و در مدیریت تلفیقی بیماری های گیاهی می تواند جایگاه ویژه ای داشته باشد.