تجزیه و تحلیل سیستم رسیدگی به دعاوی در صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی

فرایند رسیدگی به دعاوی در صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی را می توان به مثابه یک سیستم در نظر گرفت و با رویکرد سیستمی، به مطالعه آن پرداخت؛ با این رویکرد، عناصر اصلی یک سیستم، همچنین هر یک از سیستم های اصلی، فرعی، فراگیر و مجاور، در خصوص آن، احصا شده و تعاملات میان آن ها با یکدیگر و با سیستم مورد مطالعه، مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه اصلی ترین تعاملات میان سیستم های فرعی سیستم مورد مطالعه (که از مبنایی قانونی برخوردار می باشد)، بیانگر ضرورت وجودی همه آن ها است و همه آن ها در یک فرایند منظم، با یکدیگر در تعامل بوده و در راستای تحقق هدف اصلی سیستم (که همان حل و فصل دعاوی به منظور استقرار عدالت و تأمین نظم و آسایش عمومی در جامعه است)، عمل می کنند؛ البته روش های انجام کار در هر یک از آن ها، از طریق اعمال روش های پیشنهادی مورد اشاره در پژوهش، قابلیت بهبود دارند. کاربرد فناوری اطلاعات، نیز به عنوان عاملی برای تحول در روش های سیستم مورد مطالعه به شمار می رود و از جنبه های گوناگون، آن را تحت تأثیر قرار داده است. سیستم حقوقی و رسیدگی های قضایی کشورمان از ظرفیت ها و قابلیت هایی برخوردار است؛ که در برخی مواقع، می توان با توجه به آن ها، رویکرد توجه به بازخور را در خصوص سیستم مورد مطالعه تحقق بخشید؛ در این زمینه، نقش قضات، قوه مقننه و قوه قضائیه، به عنوان عوامل تأثیرگذار مطرح می شود. اما شرایطی وجود دارد که به واسطه آمرانه و یا تفسیرنابردار بودن قوانین، امکان اعمال رویکرد یاد شده نسبت به سیستم مورد مطالعه وجود ندارد؛ از این شرایط می توان به عنوان یک خلأ و چالش در سیستم رسیدگی های قضایی کشورمان یاد کرد؛ که ضرورت چاره جویی برای آن از طریق طراحی سیستمی منضبط، احساس می شود. در راستای همین احساس نیاز، راهکارهایی در این خصوص نیز ارائه شده است. با بررسی سیستم مورد مطالعه، می توان به عوامل و نشانه هایی دست یافت؛ که حاکی از پویایی آن می باشند؛ این عوامل و نشانه ها، از دو بعد خروجی و سایر اجزا و روش ها، قابل بررسی است. در این زمینه، ضرورت انجام پژوهش هایی دیگر، به منظور سنجش درجه پویایی سیستم، احساس می شود.