بررسی تأثیر کیفیت گزارشگری مالی بر ارتباط بین سیاست تقسیم سود و تصمیمات سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی اثر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین سیاست تقسیم سود و تصمیم¬های سرمایه¬گذاری در شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به این منظور اطلاعات مالی 105 شرکت، در یک بازه¬ی¬ زمانی 8 ساله (1384-1391) مورد بررسی و آزمون قرار گرفته¬ است. در پژوهش حاضر از میانگین معیارهای کیفیت اقلام تعهدی، اقلام تعهدی اختیاری و هموارسازی سود برای اندازه¬گیری کیفیت گزارشگری مالی استفاده شده است. برای انجام پژوهش سه فرضیه اصلی طراحی گردید و جهت آزمون فرضیه¬های پژوهش از مدل¬های رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده¬های ترکیبی استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که میان سود تقسیمی و سرمایه¬گذاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، اما تأثیر کیفیت گزارشگری مالی در سطح کل نمونه مورد بررسی بر این رابطه معنادار نیست. در حالی¬که برای شرکت¬های با فرصت رشد بالا به نسبت شرکت¬های با فرصت رشد پایین این اثر معنادارتر است. به بیان دیگر با توجه به رابطه مثبت میان تقسیم سود و سرمایه¬گذاری، احتمالاً شرکت¬ها برای تأمین وجوه لازم جهت سرمایه¬گذاری اقدام به افزایش سرمایه از طریق مطالبات حال شده سهامداران می¬نمایند و یکی از دلایل عدم تأثیر کیفیت گزارشگری مالی بر این رابطه نبود تقارن اطلاعاتی حاکم بر بازار سرمایه ایران است.