الگوگزینی جوانان و عوامل موثر بر آن

الگو (pattern) آن چیزی است که شکل گرفته و در یک گروه اجتماعی به این منظور که بعنوان مدل یا راهنمای عمل در رفتارهای اجتماعی بکار آید حضور می یابد و الگوهای کلی رفتار، عبارتند از شیوه های منتظم در رفتار که در جامعه از زمان گذشته تا کنون مشاهده می شوند و انسانها از طریق آموزش و جذب در یک فرهنگ خاص ، شبکه ای از عادات و واکنشهایی را کسب می کنند که موجبات تطابق آنان را به شیوه های کلی رفتار گروه فراهم می سازند و از این طریق اقدام به الگوگزینی (modeling) می نمایند. در تحقیق حاضر الگوگزینی جوانان و ابعاد چهارگانه آن: الگوهای خانوادگی و ازداوج، الگوهای اقتصادی و مصرفی، الگوهای آموزشی و الگوهای رفتار ظاهری، و همچنین میزان گرایش جوانان به الگوهای خودی در هر کدام از این محورها بررسی شده است . با توجه به در نظر گرفتن تئوری میدانی لوین و تاثیرگذاری شرایط محیطی و شخصیتی و با عنایت به شرایط اجتماعی جامعه، الگوگزینی جوانان تحت تاثیر گرایشهای سیاسی و مذهبی، رضایت ، فردگرایی، احساس محرومیت نسبی، ارزشها، نیازها، مدگرایی تشکیل "خود"، وسائل ارتباط جمعی، ارتباط با همسالان، دیگران مهم، سیستم کنترل اجتماعی، شرایط مدرسه و دانشگاه و برخی از متغیرهای پیشینه ای مانند جنس ، سن، تحصیلات و متغیرهای پایگاه اقتصادی و اجتماعی، منطقه مسکونی و روابط خانوادگی قرار دارد. 320 نفر از جوانان شاغل به تحصیل در شهر اصفهان که شامل 80 دختر و 80 پسر دانش آموز سالهای چهارم دبیرستان و یا سوم نظام جدید و 81 دختر و 79 پسر دانشجوی دوره لیسانس می شوند، به روش نمونه گیری چند مرحله ای خوشه ای، انتخاب شده و مورد مصاحبه قرار گرفتند. در این مصاحبه برای سنجش الگو گزینی جوانان و ابعاد آن از طیف برش قطبین با 19 گویه و برای سنجش متغییرهای مستقل آن از 41 گویه در قالب طیف برش قطبین و لیکرت و 78 سوال که در یک پرسشنامه منظم شده بودند، استفاده شده است . بر اساس تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده، میانگین گرایش به الگوهای خودی در بین کل پاسخگویان، بر اساس یک طیف پنج درجه ای از یک پنج درجه ای از یک تا پنج برابر 3/89 و بین پسران 3/74 و بین دختران 4/04 و بین دانش آموزان 3/78 و بین دانشجویان 3/99 می باشد. در تحلیل رگرسیون چند متغیری، ضریب تعیین برای کل پاسخگویان (r20/59077) و برای گروه پسران (r20/60369) و برای گروه دختران (r20/57518) و برای گروه دانش آموزان (r20/61651) و برای گروه دانشجویان (r20/56937) می باشد که نشانگر تبیین نسبتا قوی الگو گزینی است . تحلیل مسیر نیز بیانگر روابط علی بین متغییرها روابط آنها با الگو گزینی می باشد. در مجموع، نتایج بدست آمده حاکی آز آن است که الگوگزینی جوانان و گرایش آنها به الگوهای خودی بین متوسط تا زیاد است .