مطالعه تطبیقی رویکرد جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در خصوص موضوع فلسطین

هدف اصلی پایان نامه بررسی تطبیقی سیاست خارجی ایران و عربستان درخصوص مسئله فلسطین می باشد. انقلاب اسلامی ایران موجب شد تا جمهوری اسلامی، بر اساس مبانی و آموزه های مذهبی و ایدئولوژیکی خود، به ایجاد ساخت نوینی از قدرت بپردازد که نوع نگرش و تلقی خاصی به جهان پیرامون خود و مسائل آن داشت. با مطرح شدن آموزه های ایدئولوژیک انقلاب ایران، که بر اساس اندیشه ی امام خمینی بنا گذاشته شده بود، تقابل با کشورهای محافظه کار منطقه از جمله عربستان بالا گرفت. در واقع عربستان، که حافظ وضع موجود در منطقه بود، نمی توانست ایران انقلابی را هضم کند. جمهوری اسلامی نیز به دلیل اهداف خود مبنی بر استکبارستیزی، عدم سلطه پذیری، حمایت از نهضت های آزادی بخش و ملت های مظلومی چون ملت فلسطین، نظم و ثبات مبتنی بر استیلای غرب را نمی پذیرفت و عربستان را به دلیل مواضع خنثی و غرب گرایانه و سازش کارانه اش محکوم می کرد. در مقطع 16 ساله ی 1368 ـ 1384، که روابط دو کشور رو به بهبودی رفت، نقش ایدئولوژی و مبانی انقلابی در تعیین سیاست خارجی و ترسیم روابط کشور به نفع عوامل محیطی کاهش داشت. در کنار این عوامل، رابطه ی معکوسی میان اتحاد آمریکا با عربستان با نوع رابطه ی ایران و عربستان وجود دارد؛ به گونه ای که هر گاه اتحاد آمریکا با عربستان تضعیف شده، که بیشتر در مقاطع کوتاهی صورت گرفته است، رابطه ی ایران و عربستان رو به بهبودی رفته است. این امر نشان می دهد هر گاه جمهوری اسلامی بر اساس آرمان ها و آموزه های انقلابی و اندیشه ی امام خمینی حرکت نماید رویارویی با عربستان بدیهی است، چرا که آرمان های انقلاب ایران با عربستان محافظه کار همخوانی ندارد و از سویی نیز چگونگی رابطه ی آمریکا با عربستان عامل اثرگذاری بر بهبودی و یا تیرگی روابط عربستان با ایران بوده است