بررسی ویژگی های فن خودنوشت در ادبیات معاصر عربی و فارسی
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- نویسنده فهیمه موسوی
- استاد راهنما اکرم روشنفکر محمدرضا هاشملو
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1393
چکیده
امروزه نگارش شرح حال با پیشرفت هایی همراه گردیده، و در پی نگارش شرح حال ادیب به قلم خود او، فنی جدید در ادبیات پدید آمده که خودنوشت نام دارد. تفاوت خودنوشت با زندگی نامه آن است که خودنوشت، بر محور «من» می گردد و نویسنده درون خویش را به بیرون ارائه می کند، اما نگارش زندگی نامه ها، بدون وارد کردن «خود»، برپایه ی مستندات و یا مشاهدات و ملاحظات صورت می پذیرد، و در آن ها پدیدآورنده و شخصیت اصلی مطابقتی ندارند. طبیعی است که زمان نوشتن یک رویداد مطابق زمان وقوع آن نیست، و گذر زمان باعث فراموشی تمام یا بخشی از رویداد می گردد. نویسنده نیز ممکن است در بیان حوادث زندگی اش اهمال ورزد. زیرا شاید یادآوری و ذکر برخی از رویدادها از نظر وی چندان اهمیّتی نداشته باشد. از همین رو نویسنده ی خودنوشت، طبق یک دیدگاه کلّی و پی در پی از نظر زمان و مکان، و براساس الهامات و تخیّلات و دردها و دغدغه ها و لذت ها و تمایلاتِ ظاهری و باطنی، به انتزاع تصاویری می پردازد که بیانگر اوقاتی از زندگی اش بوده، و تقدیم و تأخیر زمانی رویدادها در خودنوشت نیز اغلب در اثر گذر زمان و فراموشی روی می دهد. خودنوشت ها اغلب از سایر فنون نگارش شرح حال بهره مندند، و نویسنده برای ایفاد مقصود از انواع نگارش اعم از تاریخ نگاری، روزشماری، خاطره پردازی، گزارش نویسی، داستان پردازی، سفرنامه نویسی سود جسته، و از فنونی مانند گفتگو و توصیف استفاده می کند تا خواننده را در جریان رویدادهای زندگی اش چنان که رخ داده، قرار دهد. سابقه ی نگارش خودنوشت در ادبیات عربی به قرن ششم هجری می رسد. این پژوهش از میان خودنوشت های عربی، اثر محمود درویش شاعر فلسطینی و معاصر را، با عنوان را، برای بررسی ویژگی های فن خودنوشت عربی برگزیده است. گفتنی است که سابقه ی نگارش خودنوشت در فارسی به دوره ی قاجار می رسد، و پژوهش حاضر از میان خودنوشت های فارسی، اثر محمد علی اسلامی ندوشن را، با عنوان «روزها» و کتاب بزرگ علوی را، با عنوان «پنجاه وسه نفر»، برای بررسی ویژگی های فن خودنوشت فارسی برگزیده است. مقایسه ی چهار خود نوشت یاد شده، کاربرد مشابه فنون مختلف نگارش شرح حال را در متن این خودنوشت ها هویدا ساخته، و اعتناء محمود درویش و بزرگ علوی به موضوعات فرامرزی و رویدادهای دنیا، به اثرشان رنگ سیاسی بخشیده است. واژگان کلیدی: خودنوشت، طه حسین، محمد علی اسلامی ندوشن، محمود درویش، بزرگ علوی
منابع مشابه
ادبیات معاصر فارسی در ترازوی ادبیات تطبیقی
ادبیات تطبیقی شاخه ای از ادبیات است که ظاهراً ادبیات کشورهای مختلف جهان را بیشتر با تاکید بر نفوذ موضوع ها و روش های تفکر ادبی. که به نهضت های بزرگ فکری منجر شده است بررسی می کند. یا به تعبیری دیگر، موضوع آن بحث «در روابط و تأثیرات ادبی» دوکشور است. در واقع ادبیات تطبیقی به طور اساسی از زمانی مطرح شدکه ارتباط بین ملت ها گسترش یافت و رفت و آمدها فزونی گرفت و سیّاحان و مبلغّان مذهبی و خاورشناسان به...
متن کاملادبیات معاصر فارسی در ترازوی ادبیات تطبیقی
ادبیات تطبیقی شاخه ای از ادبیات است که ظاهراً ادبیات کشورهای مختلف جهان را بیشتر با تاکید بر نفوذ موضوع ها و روش های تفکر ادبی. که به نهضت های بزرگ فکری منجر شده است بررسی می کند. یا به تعبیری دیگر، موضوع آن بحث «در روابط و تأثیرات ادبی» دوکشور است. در واقع ادبیات تطبیقی به طور اساسی از زمانی مطرح شدکه ارتباط بین ملت ها گسترش یافت و رفت و آمدها فزونی گرفت و سیّاحان و مبلغّان مذهبی و خاورشناسان به...
متن کاملوحدت؛ گفتمانی در بستر ادبیات پایداری؛ با تأملی در شعر معاصر فارسی و عربی
دعوت به وحدت و انسجام ملی، از درونمایههای اصلی در ادب پایداری است. از همین رو، یکی از گفتمانهای مورد توجه در میان شاعران بیداری اسلامی در شعر معاصر فارسی و عربی، موضوع اتحاد و دعوت همگانی به همبستگی و تشکیل صف واحد در برابر دشمنان است. این مقوله مهم سیاسی- اجتماعی که سرچشمههای اصلی آن، رهنمودهای قرآن کریم و احادیث نبوی(ص) است، در دوره معاصر و در سرودههای شاعران دو زبان، بازتاب گستردهای دار...
متن کاملپرسش بلاغی تشریکی در ادبیات معاصر فارسی
این پژوهش به نقد علم معانی سنتی و کارکرد آن از دیدگاهی نو میپردازد. از گذشته تا کنون، در کتب بلاغی برای جملات پرسشی، اغراضی را برشمردهاند مانند امر، نهی، بیان تحسر، ترغیب و ... این موارد تقریباً معانی ثانوی بیشتر جملات پرسشی موجود در متون کهن را شامل میشود. در دورة معاصر، به دلیل رویکرد خوانندهمدار به متن، به پرسشهایی برمیخوریم که علم معانی سنتی دربارة آنها سکوت کرده است؛ زیرا در ادبیات ق...
متن کاملادبیات معاصر فارسی در ترازوی ادبیات تطبیقی
ادبیات تطبیقی شاخه ای از ادبیات است که ظاهراً ادبیات کشورهای مختلف جهان را بیشتر با تاکید بر نفوذ موضوع ها و روش های تفکر ادبی. که به نهضت های بزرگ فکری منجر شده است بررسی می کند. یا به تعبیری دیگر، موضوع آن بحث «در روابط و تأثیرات ادبی» دوکشور است. در واقع ادبیات تطبیقی به طور اساسی از زمانی مطرح شدکه ارتباط بین ملت ها گسترش یافت و رفت و آمدها فزونی گرفت و سیّاحان و مبلغّان مذهبی و خاورشناسان به...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023