بررسی رابطه بین سلامت معنوی با شادکامی دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس در سال 1392 و ارائه بسته آموزشی

زمینه و هدف: سلامت معنوی به عنوان یکی از سرمایه های با ارزش انسان هاست، که علی رغم پشتوانه دینی تا کنون کمتر مورد توجه قرار گرفته و ارتباط آن با شادکامی به عنوان احساس رضایت که افراد نسبت به زندگی دارند نیز موضوعی است که کمتر به آن پرداخته شده است. لذا هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه سلامت معنوی دانشجویان با شادکامی آنها است. مواد و روش ها: سلامت معنوی در این پژوهش بر اساس پرسشنامه الیسون سه بعد: شناختی، عواطف و بعد کنش و نیز پرسشنامه شادکامی آکسفورد با 5 حیطه: رضایت زندگی، حرمت خود، بهزیستی فاعلی، رضایت خاطر و خلق مثبت مورد تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس در سال 1392 بود. طبق فرمول کوکران و با استفاده از نمونه گیری تصادفی تعداد 90 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند که به وسیله پرسشنامه مورد سوال قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از پرسشنامه ها به وسیله نرم افزار spss ، آزمون من ویتنی ، آزمون پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته که در نهایت رابطه ابعاد سلامت معنوی به عنوان متغیر مستقل با شادکامی به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی و پژوهش قرار گرفت که ثابت شد در دانشجویان سلامت معنوی با شادکامی رابطه مثبت و معنی داری دارد و ضمن ارتباط تمامی ابعاد سلامت معنوی با شادکامی بیشترین ارتباط را در میان آنها بعد عواطف و کمترین ارتباط را بعد کنش با شادکامی به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که با برنامه ریزی بر روی بعد عواطف و شناخت معنوی دانشجویان، می توان به شادکامی بیشتری دست یافت و این شادکامی دوام و پایداری بیشتری دارد.