بررسی اثربخشی آموزش صنایع دستی بر بهبود عزت نفس نوجوانان کم توان ذهنی

چکیده صنایع دستی ایران دارای قابلیت ها و پتانسیل های بسیار است؛ بسیاری از پتانسیل های موجود در صنایع دستی، به دلیل تمرکز بیش ازحد بر استفاده کاربردی و اقتصادی از آن، نادیده گرفته شده است. ازجمله قابلیت های موردتوجه در صنایع دستی ایران، استفاده از امکانات این رشته از هنر، در درمان است که با بسیاری از جنبه های هنر درمانی همخوانی دارد. به منظور معرفی پتانسیل های صنایع دستی، به بررسی تأثیر آموزش صنایع دستی بر بهبود عزت نفس نوجوانان کم توان ذهنی پرداخته است. به همین منظور، 30 دانش آموز دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر 18 تا 23 ساله، به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شده و در سه گروه 10 نفری شامل 2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایابی شدند؛ ابزار پژوهش شامل آزمون عزت نفس کوپر اسمیت (1967) بود. طرح پژوهش حاضر از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. سپس گروه های تجربی به مدت دوازده جلسه 90 دقیقه ای- هفته ای دو جلسه به مدت یک و نیم ماه - به تمرین برنامه های منتخب آموزش سفال و آموزش ساخت زیورآلات پرداختند، درحالی که در طی این مدت، گروه کنترل برنامه عادی روزانه خود را دنبال می کرد. پس از اجرای برنامه آموزشی، مجدداً آزمون عزت نفس کوپر اسمیت (1967) بر روی هر سه گروه اجرا گردید. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که آموزش صنایع دستی بر بهبود عزت نفس نوجوانان کم توان ذهنی آموزش پذیر در دو گروه آزمایش به طور معناداری موثر بوده و از طرف دیگر با توجه به میانگین های محاسبه شده مشخص گردید آموزش ساخت سفال و ساخت زیورآلات به یک میزان بر بهبود عزت نفس دانش آموزان کم توان ذهنی تأثیر داشته اند.