تطبیق مفهوم دهکده شهری با ساختار فضایی- کالبدی شهر جدید بهارستان

چکیده با افزایش جمعیت شهرنشین، شهرهای بزرگ در ایران دچار مشکلات فراوانی شده و شهرهای جدید در ایران برای جذب سرریز جمعیتی در حوزه این شهرها مکانیابی و احداث شدند. شهر جدید بهارستان نیز برای کاستن از مشکلات جمعیتی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی کلانشهر اصفهان در حوزه نفوذ این شهر احداث شده است ولی این شهر در عمل نتوانسته است از مشکلات کلانشهر اصفهان با توجه به اهدافش بکاهد و اهداف از پیش تعیین شده آن در زمان مشخص عملی نشده¬اند. پژوهش حاضر بر این باور است که ایجاد سکونتگاه¬های پایدار در شهرهای جدید با استفاده از الگوی توسعه دهکده شهری مقوله¬ای است دست یافتنی و راه¬حلی است برای رهایی از مشکلات عدیده¬ای که گریبان¬گیر شهرهای جدید کشورمان (شهر جدید بهارستان) گشته است. در تحقیق پیش¬روی، نخست به تعریف مفاهیم و روند شکل¬گیری شهرهای جدید پرداخته ¬می¬شود و در ادامه با بررسی عملکرد و اهداف این شهرها به دلایل عدم موفقیت شهرهای جدید در ایران که عمدتا به دلیل عدم برآورده شدن اهداف آنها بوده پی برده و اصول الگوی دهکده شهری را که یکی از جدیدترین الگوهای توسعه شهری محله¬ محور در قرن معاصر است به عنوان مکملی برای نظریه شهرهای جدید مطرح ¬می¬نماییم تا ضمن رفع کمبودها در زمینه مبانی نظری، قواعد دستوری و اصول طراحی، روش جدیدی از مداخله در شهرهای جدید را بازگو ¬نماید تا به کمک آن بتوانیم شهر جدید بهارستان را به زیستگاهی پایدار (به معنای واقعی)، خوداتکا، دوستدار محیط¬زیست و حامی تعاملات اجتماعی میان ساکنان تبدیل نمائیم. در مراحل پایانی پژوهش به منظور تایید کارایی یافته¬ها و اصول بازخوانی شده به آزمایش این اصول در قالب طراحی یک دهکده شهری در شهر جدید بهارستان پرداخته شد و در آن سعی شد تا با ابزار الگوی بازخوانی شده به برطرف کردن مسائل و نیازها و تقویت پتانسیل¬های محدوده مورد مطالعه بپردازیم. ماحصل پژوهش طرحی است که به ایجاد یک مجموعه دهکده شهری در حوزه استقرار خود می¬انجامد، طرحی که ضمن پایبندی به اصول عام الگوی دهکده شهری از چارچوب اهداف شناخته شده در شهرهای جدید تبعیت می¬کند. کلمات کلیدی: شهر، دهکده شهری، شهر جدید، شهر جدید بهارستان، اصفهان