بررسی نقش نظام معنایی سازه انگارانه در سیاست خارجی ایران (1392-1368)

سیاست خارجی مجموعه استراتژی ها و خط مشی هایی است که یک دولت در قبال سایر دولت ها، سازمان ها و نهاد های بین المللی اتخاذ می کند. نظریه های گوناگونی در باب تحلیل سیاست خارجی وجود دارد. هر کدام از این نظریه ها بر مجموعه ای از عوامل تأکید دارند. برای درک سیاست خارجی کشورها در کنار ساختارهای مادی باید به ساختارها و عوامل معنایی نیز توجه کرد. نظریه سازه انگاری معتقد است عناصر مادی در کنار عناصر و ساختارهای معنایی در تحلیل سیاست خارجی کشورها نقش مهمی دارند. در این پژوهش به دنبال بازنمایی تأثیر ساختارهای معنایی بر شکل گیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طی سال های1392-1368 می باشیم. نظام معنایی سازه انگارانه دارای مولفه های گوناگونی می باشد که در این پژوهش چهار مولفه هویت، فرهنگ، ایدئولوژی و اسطوره را مفروض گرفته و تأثیری که این چهار عنصر بر سیاست خارجی ایران می گذارد را در بیانات مقام رهبری و مواضع و اظهارات وزارت امور خارجه مورد بررسی قرار می دهیم.