بررسی فنی و اقتصادی حفاری تونل انتقال آب چم شیر به روش سنتی (انفجار)، نیمه مکانیزه (رودهدر) و تمام مکانیزه (tbm)

با توجه به پیشرفت صنعت تونلسازی و امکان استفاده از روش های نیمه مکانیزه و تمام مکانیزه، انتخاب روش حفاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از این تحقیق انتخاب بهترین روش حفاری برای تونل انتقال آب چم شیر می باشد. برای تونل، یک روش مشخص حفاری وجود ندارد و معمولاَ دو یا چند روش عملی می باشد. پارامترهای فنی و اقتصادی زیادی از جمله طول، شکل، مقاومت توده سنگ و غیره در انتخاب گزینه مناسب برای حفر یک تونل موثر می باشند. از جمله مهم ترین پارامترهای فنی میزان پیشروی می باشد. بر اساس محاسبات انجام گرفته، روش حفاری به وسیله tbm با 25/21 ماه کم ترین زمان حفر را دارا است. از لحاظ پایداری، روش حفاری به وسیله انفجار و رودهدر با cm5 شاتکریت و روش حفاری با tbm با cm10 گروت و cm25 سگمنت به تعادل می رسند. از بعد اقتصادی، ابتدا حفاری با انفجار، سپس حفاری با tbm و در نهایت حفاری با رودهدر، کم ترین هزینه را دارا می باشد. جهت ساخت تونل انتقال آب چم شیر بر مبنای تئوری فازی-ahp ابتدا روش حفاری به وسیله tbm با 60%، سپس حفاری به وسیله رودهدر با 21% و در نهایت حفاری سنتی با 19% پیشنهاد می گردد. در بین معیارهای انتخاب گزینه برتر، زمین شناسی و خواص ژئومکانیکی سنگ بالاترین امتیاز و عوامل زیست محیطی کم ترین امتیاز را دارا است.