ارزیابی تاثیر افزایش نیروی اصطکاک بر کاهش تصادفات در تقاطع ها

امروزه موضوع تصادفات ترافیکی و هزینه های بالای اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن اساسی ترین مشکلی است که متخصصین و متولیان امور حمل و نقل و ترافیک را به چالش کشانده است. در جهت افزایش ایمنی و کاستن سوانح رانندگی اقدامات جدی تری باید انجام شود که یکی از این اقدامات بررسی مقاومت لغزندگی سطح روسازی راهها می باشد. تحقیقات پیرامون این موضوع همه حاکی از بی توجهی خاص به این عامل و نقش آن در تصادفات است و این در حالی است که این عامل خود به تنهایی می تواند باعث بروز تصادفات شود و همچنین بر سایر عوامل منجر به حادثه نیز تاثیر گذار بوده و شدت تصادفات را تحت تاثیر قرار دهد. بر این اساس این تحقیق با هدف مطالعه موردی یکی از تقاطع¬های شهر اهواز و اثر افزایش مقاومت لغزندگی در کاهش تعداد و شدت تصادفات در آن صورت می گیرد. برای اندازه گیری ضریب اصطکاک در این تقاطع دستگاهی ساخته شد و سعی شد که قوانین حاکم برآن و شیوه عملکردی آن شباهت زیادی با دستگاه چرخ قفل شده داشته باشد. این دستگاه شامل بدنه فولادی، چرخ ها، سیتم آبرسانی و نیروسنج می باشد. خروجی دستگاه داده هایی است که نیرو سنج ثبت می کند با بررسی این داده¬ها و اعمال روابط لازم ضریب اصطکاک نسبی سطح بدست می آید. داده¬ها برای ضریب اصطکاک درحالت فعلی و حالت روسازی جدید بدست آمده و بر اساس آن نمودارهایی برای مقایسه دو وضعیت رسم می شود و فاصله توقف و انرژی تصادف در دو حالت مقایسه می شود. همچنین، تصادفات وسیله نقلیه با عابر پیاده مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج حاصله نشان می دهد که بالا بردن ضریب اصطکاک تا چه حد در شدت و تعداد تصادفات می تواند موثر باشد. ارزیابی اقتصادی این موضوع نیز در این تحقیق بررسی شد. نتایج حاکی از این است که هزینه در این بخش می تواند اثر قابل توجهی در کاهش تعداد و شدت تصادفات و در نتیجه کاهش هزینه های اقتصادی و اجتماعی که تصادفات بر جامعه تحمیل می کند داشته باشد.