فعالیت های کامپیوتری ساخت یافته و یادگیری زمان گذشته ساده زبان انگلیسی توسط فراگیران ایرانی: بر اساس روش آموزش پردازشی

طرفداران روش آموزش گرامر از طریق پردازش داده ها بر این باورند که برای یادگیری بهتر فراگیران اگر دو نوع فعالییت های این روش یعنی فعالییت های ارجاعی و فعالییت های عاطفی با هم به دانش آموزان ارائه شوند به یادگیری ساختار های گرامری آنها بهتر کمک میکند. بنابر این، هدف مطالعه ی حاضر آزمایش کردن نقش این دو فعالییت در فراگیری زمان حال ساده انگلیسی بوسیله ی فعالییت های کامپیوتری می باشد. بدین منظور، 90 دانش آموز در سطح مبتدی در سه کلاس به صورت تصادفی در یکی از 3 گروه قرار گرفتند: گروه 1،فعالییت های ارجاعی، گروه 2، فعالییت های عاطفی، گروه 3، ترکیب فعالییت های ارجاعی و عاطفی. برای اطمینان از اینکه همه ی شرکت کنندگان از نظر دانش گرامری زمان حال ساه انگلیسی در یک سطح قرار دارند یک هفته قبل ازشروع اولین جلسه مطالعه یک پیش آزمون بازشناسی و تولیدی برگذار گردید. بلافاصله پس از پایان یافتن مطالعه یک پس آزمون فوری بازشناسی و تولیدی گرفته شد. برای سنجیدن تاثیرات بلند مدت مطالعه دو هفته پس از پس آزمون فوری یک پس آزموت تاخیری گرفته شد.نتایج آزمون های بازشناسی و تولیدی نشان داد که همه فراگیران پیشرفت قابل ملاحظه ای در یادگیری زمان حال ساده انگلیسی داشتند. با این وجود که، گروه ترکیب فعاییت های ارجاعی و عاطفی در پس ازمون های فوری و تاخیری تولیدی، و پس آزمون تاخیری باز شناسی بهتر از 2 گروه دیگر عمل کردند. ولی هیچ تفاوت معنی داری بین 3گروه آزمایشی در پس آزمون فوری بازشناسی یافت نگردید.علاوه بر این عملکرد همه ی گروه ها ی مورد آزمایش در پس آزمون تاخیری تولیدی کاهش پیدا کرد.