رابطه بین سبک زندگی با تاب آوری و کفایت اجتماعی در دانش آموزان متوسطه

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین سبک زندگی با تاب آوری و کفایت اجتماعی در دانش¬آموزان دوره متوسطه شهرستان قیر و کارزین صورت گرفته است. این پژوهش از نوع کاربردی می باشد که از روش تحقیق همبستگی برای انجام آن استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانهای پسرانه و دخترانه شهرستان قیروکارزین بود که 175 نفر به عنوان نمونه با شیوه نمونه-گیری تصادفی خوشه¬ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه کفایت اجتماعی، مقیاس تاب آوری و پرسشنامه سبک زندگی استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفت. در سطح آمار استنباطی از آزمون¬های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سبک زندگی با تاب آوری رابطه منفی و معنادار دارد، اما بین سبک زندگی و کفایت اجتماعی رابطه ی معناداری مشاهده نشد .مولفه ی مهارت رفتاری با مولفه های ارتباطات اجتماعی و وضعیت سلامت رابطه منفی و معنادار دارد. اما با مولفه های مصرف دخانیات و مصرف مشروبات الکلی رابطه مثبت و معنادار دارد و برعکس. مولفه ی کفایت هیجانی با مولفه های ارتباطات اجتماعی ، وضعیت سلامت و متغیر سبک زندگی رابطه منفی و معنادار دارد. اما با مولفه ی مصرف دخانیات رابطه مثبت و معنادار دارد و برعکس. متغیر کفایت اجتماعی با مولفه های ارتباطات اجتماعی و وضعیت سلامت رابطه منفی و معنادار دارد. اما با مولفه ها ی مصرف دخانیات و مصرف مشروبات الکلی رابطه مثبت و معنادار دارد و برعکس. مولفه¬های وضعیت سلامت، میزان فعالیت بدنی قادر به پیش بینی تاب¬آوری می باشند. همچینن مولفه¬های مشروبات الکلی و وضعیت سلامت قادر به پیش بینی کفایت اجتماعی می باشند.