اثربخشی بازخورد نوشتاری و شفاهی معلم بر یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی بازخورد نوشتاری و شفاهی معلم بر یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش¬آموزان پسر مقطع سوم راهنمایی بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود، و با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. بدین منظور سه کلاس از دانش آموز پایه سوم راهنمایی (مقطع سوم در دوره متوسطه اول) با روش نمونه گیری خوشه ای از یک مدرسه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. تعداد کل دانش¬آموزان 60 نفر بود. دانش¬آموزانی که در گروه بازخورد نوشتاری قرار داشتند 18 نفر، گروهی که بازخورد شفاهی دریافت نمودند 20 نفر، و گروه کنترل 22 نفر بود. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی و آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته. بازخوردهای نوشتاری و شفاهی معلم بر مبنای 11 اصل بازخورد، تهیه و ارائه گردید. گروه های آزمایشی به مدت 15 جلسه بازخورد نوشتاری و شفاهی معلم را دریافت کردند ولی گروه کنترل به روش سنتی آموزشی بدون بازخورد به کار خود ادامه داد. نتایج تحلیل داده¬ها به کمک آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری و تحلیل کواریانس نشان داد که بعد از ارائه بازخورد در خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان گروه های آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معناداری ایجاد شد. اگرچه تفاوت معناداری بین بازخورد نوشتاری و شفاهی مشاهده نشد اما مقایسه میانگین ها نشان داد که بازخورد نوشتاری می تواند از بازخورد شفاهی هم در یادگیری خودتنظیمی و هم در پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی موثرتر باشد. بنابراین، ارائه بازخورد موثر و مناسب، بر اساس اصول بازخوردی تهیه شده، موجب ارتقا یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی می شود.