پهنه بندی خطر حرکات دامنه ای با استفاده از دو روش وزن های نشانگر و منطق فازی به منظور مدیریت محیطی (مطالعه موردی دامنه های شمالی روستای افچه تا ارتفاعات غربی برگ جهان)

ناپایداری ،گسیختگی و به دنبال آن رانش در شیبها از جمله اصلی ترین حوادث ژئومورفولوژیکی است که فاکتورهای متعددی از جمله اقلیم،توپوگرافی ،خاک پوشش گیاهی، زمین شناسی ، تکتونیک وغیره در آن نقش دارندکه ارزیابی میزان تاثیر هر یک از عوامل موثر در این پدیده ژئومورفولوژیکی جهت تهیه نقشه ی پهنه بندی خطر زمین لغزش(geological hazards) بسیار مهم میباشد. امروزه اولین اقدام برای مدیریت بهینه تاسیسات مهندسی و سازه های ساخته شده توسط انسان مانند سدها، پل ها، پروژه های راه سازی و ... شناسایی مناطقی است که پتانسیل بالایی از لحاظ گسیختگی، ناپایداری و رانش دارد جهت کنترل خسارت میباشد. تهیه نقشه پهنه بندی خطر به روش های مختلفی صورت می گیرد. در این پژوهش از دو روش وزن های نشانگر(weight of evidens) که مدل سازی متکی بر داده ها( data-driven)یا داده محور و روش منطق گنگ یا منطق فازی(fuzzy logic) که مدل سازی متکی بر دانش(د knowledge-driven) یا دانش محور می باشد، استفاده شده است. در این مطالعه لایه های اطلاعاتی از عواملی که بیشترین تاثیرو نقش را در وقوع زمین لغزش داشته اند در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis) تهیه گردیده اند ،که این عوامل شامل: زمین شناسی (سنگ شناسی) ،هم شتاب زلزله، هم باران، شیب، جهت شیب، تاقدیس ،گسل، راه و رودخانه هستند. برای تهیه نقشه پهنه بندی به روش وزن های نشانگر بر اساس زمین لغزش های قدیمی گزارش شده توسط بانک اطلاعاتی زمین لغزش ها (1386) جداول وزن های نشانگر هر یک از لایه ها تهیه گردیده و با استفاده از این جداول نقشه نشانگر(binary) تهیه شد و با تلفیق این داده ها نقشه پهنه بندی خطر بر اساس روش وزن های نشانگر تهیه گردیده است. ودرروش دوم عوارض مذکور بر اساس دستورالعمل روش ها و معیارهای بهینه (پژوهشکده سوانح طبیعی، 1388) جهت تهیه نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش وزن دهی و بر اساس منطق فازی تلفیق ونقشه¬ی پهنه بندی ارائه گردیده است. ونهایتأ نقشه های نهایی با هم مقایسه ومورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.